Mutlu ve mutsuz anlarda ortak bir sabırsızlık vardır, bilirsiniz. Beklemeye tahammülümüz yoktur, ne olacaksa olsundur iyi veya kötü. Hâlbuki belki yıllarca bir dert çekmişizdir ya da bu mutlu son için ne mutlu günleri geride bırakmışızdır. Belki de ertelemişizdir hep; dur bakalım demişizdir, yarın olsun, bayram olsun, bir uyuyalım, uyanalım...
İnsan, insanlığını yavaş yavaş şöyle yitiriyor: Hiçbir vakit yaptıklarının karşılığını görmeyerek. Bir kedi, başı okşandığında gözlerini kısıyor; güneş batınca suladığımız fideler bir gün çiçek açıyor fakat insan... İnsan öyle mi? Marjan Kamali, "Bazı insanlar neden ruhumuza yerleşiyor, boğazımıza düğümleniyor, zihnimize kazınıyor?" diye
Bir elde hüzün yağmur, birinde umut çiçek
Son kuşlar da uçuyor bak geceyi biçerek
Yıl olan dakikalar hangi zamanda kaldı
Neden uçmakta günler saatleri kim çaldı
Sayfa 16 - Erguvan YayıneviKitabı okuyor
Katman: 1.3
Dün ne halt ettim? Gelin bi' göz gezdirelim (Kendi kendime konuşuyorum).
Arkadaşımın yanına ofise gitmiştim. Akşama doğru çıkmaya yeltendim. Merdivenlerden indim ve çıkışa doğru giden o koridorda ilerlemeye başladım. Akşamları koridor karanlık oluyordu ve herhangi bir ışıklandırma yoktu. Tam çıktığım esnada, çıkışın solundan içeriye doğru bir
Anneme özlem...
Bundan beş, altı yıl önceydi… Bu zamanlardı yine. Mayıs'ın ilk haftası geçmiş. Galatasaray’ım şampiyonluğa adım atmak üzereydi. Arkadaşlarla sözleştik, akşama Taksim'de şampiyonluk kutlamalarına katılacaktık... İşten eve geldim. Cumartesi akşamüzeri, koltuğa yaslandım...
Televizyonda birbiri ardına sıralanmış kapitalizmin "anneler
Anlamlı ve güzel bir hikaye. Uzun bir hikaye.. Papatya ve yakamoz..
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
Peygamber efendimiz şanlı annesi Amine Hatun’un vefatı
Ey Çekilen dehşetli ölüm okunan Allah’ın lütüf ve yardımı ile yüzde ve karşılığında kurtulan zatın yavrusu!..
Ey masum çocuk !…
Ey Benim denizimin incisi!..
Allah seni mübarek ve devamlı kılsın !..
Ey Rüyalarda gördüğüm gerçek, solmak bilmeyen çiçek!
Sen Celal ve bol ikram sahibi olan Allah tarafından ademoğullarına helal ve haram bildirmeğe,
Ve ceddin İbrahim’in dini İslamlığı ihya memursun!..
Çünkü Allah ,İbrahim gibi seni de ,
Putlardan ve puta tapanlardan korudu.
Senin şimşeğin yeryüzünün göğsünde öyle çakacak ki ,
Doğudan batıya dek herkesin sevgilisi olacaksın…
Her yaşayan ölür,
Her yeni eskir.
Her yaslı göçer.
Her gül solar.
Her çok fena bulur.
Her nefes tükenir,
Her ömür son noktaya gelir.
Ben de öleceğim ;benim hayatım mumum da ecel rüzgâriyle sönecek;
Fakat senin gibi temiz bir vekili bırakacağım için ,
Adım asla ölmeyecek!… 
Hz. Amine ( Radıyallahu Anha )
Şüphe Girdabı
Beklediğim bahar, beklediğim yaz
Yakın mı, uzak mı? Bilmiş değilim.
Ondaki bu işve, ondaki bu naz
Sevgi mi, tuzak mı? Bilmiş değilim.
Ne ayrılık vakti, ne vuslat günü
Çözen yok hasretin son düğümünü
Tomurcuk tomurcuk tebessümünü
hiçbir devrim gürültüyle başlamaz
sessizlikle bozulmaz hiçbir düzen
devletler yıkılır sosyalist yapılarda
ne çiçek ağaç için ne de ben dünya
aşklar içsel savaşlarla son bulur
gün güneşi tüketince devreder
tükenmek başlatır, devrim budur
şimdi sıfır da özel sonsuz da.
tanur.
Verme unsurunun dışında, sevmenin etken özü, sevginin her türü için geçerli olan belli temel unsur- larla da ortaya çıkar. Bunlar, ilgi, sorumluluk, saygı ve bilgidir.
Sevginin içerdiği ilgi, en açık biçimiyle annenin çocuğa gösterdiği sevgide görülebilir. Eğer bir anne- nin, çocuğuna az ilgi gösterdiğini, onu beslemeyi, yı- kamayı, rahat
Sayfa 34
