Öyle bir kitaptı ki; keşke benim mahallemde de böyle bir kitabevi olsa, gidip Minjun’un kahvelerinden içebilsem, Youngju ile kitaplar üzerine konuşabilsem dedirtti.
Tükenmişlik, çocukluk hayalleri, insanın kendini bulması üzerine harika bir romandı. Kitapta geçen birçok kitabın ismini de not aldım; yorumlarını okuduğum kitapları okumayı heyecanla bekliyorum. Romanın sonunda yazar, son söz adlı başlıkta kitabı yazmasının ardındaki hikayeyi de anlatmış, o kısım da çok tatlıydı. Kısaca yazarının, karakterlerinin ve hikayenin çok incelikli olduğu bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Bazen yalnız hissettiğimizde kitaptaki bir karakterin ben buradayım demesi, o karakteri yaratmış bir yazar olması insanı o yalnızlıktan çekip alıyor, aynı şeyleri düşündüğü ve aynı hisleri paylaştığı insanlar olması, inanın insanın sırtını sıvazlıyor. Teşekkürler Hwang Bo-reum!
