Bugünü nasıl anlatsam bilemiyorum. 5 yıllık bir eğitim hayatımın son buluşundan bahsediyorum. Her ayrılık insanda bir üzüntü bırakır değil mi? Oysa bende daha çok umut ve neşe var. Sebebi o ya da bu diyemiyorum. Nedensiz geliyor bu hisler. Yolculuğu her zaman sevmişimdir. Özellikle tek başıma. Tefekkür edecek o kadar çok şey görüyorum ki.
Yazardan geleceğe not.
''Ya son bölümde hayalini kurduğum Türkiye'nin gerçekleşmesine doğru bir gelişme olmuş mudur? Ben,o zamanlar,bir gün gelip öleceğini aklımdan bile geçirmediğim Atatürk'ün öncülüğü ve rehberliğiyle bu ideal Türkiye'ye yirmi yıl içinde varacağımızı umuyordum.Şİmdi,o yirmi yıl üstünden bir yirmi yıl daha geçmiş bulunuyor.Fakat,biz,sosyal,kültürel ve ekonomik devrim şartları bakımından,hâlâ romanımın bölümünde verdiğim ve karikatürünü yaptığım Ankara'nın içinde tepinip durmaktayız.''
Sayfa 9 - Can YayınlarıKitabı okudu
Soul
Küçük balık büyük balığın yanına ulaşmış ve ona okyanus nerede diye sormuş. Büyük balık burası okyanus diyince küçük balık hayal kırıklığına uğramış okyanus denilen şey su muydu?
Bu hikaye o kadar derin ve anlamlıydı ki. Çoğu zaman bulunduğum yerin farkına varmadığımı yada büyük hayallerle başladıktan sonra ulaştığım yerde tatmin olmayışımı hissettirdi.
Ve filmdeki son ise artık kendime not:
Hayatta her anın tadını çıkaracağım.
Not
İş yatırım ,
#Turkcell için yeni bir rapor hazırlamış...
O taaa geçen ayların vadeli işlemler cuma hutbesi vaazı idi...
Kahretsin dostum!
Haziran 15 imiş bugün...
Son konumuz bu olsun!