Özgürlüğümüze...
Diyerek başlamamız ve bitirmemiz gereken bir konuşma olacak çünkü özgürlüğü en uçlarında yaşaması gereken ve bu sözün sahibi olan Tugay Demir ile ilgili konuşmamız gereken çok şey olacak...
Öncelikle kitap tam olarak bir film havası veriyor ve tüm sahneler kafanızın içinde bir film şeridi gibi geçiyor, sahneleri asla aklınızdan çıkmayacak şekilde betimleyen Aslı Arslan’a böyle bir kitapla beni kavuşturduğu için minnettarım.
Hele de karakterler beni yerden yere vurdu diyebilirim mandalina delisi Vitamin Marco’mu da unutmamak lazım, Giray ve Defne çifti de çok hoşuma gidiyor.
Ayrıca Tugay’ın mektuplarını akşama kadar tekrar tekrar okuyasım geliyor, sakin ol yiğidim kalbimden edeceksin beni ;)
Ve son olarak uzun zaman sonra ilk defa okuduğum kadın karakterinde zeka ve güç gördüğüm için çok mutluyummm...
"Özgürlüğüme değil, özgürlüğüne değil, Özgürlüğümüze"
Özgürlüğümüze...
