"Bir gün insan "virgül"ü kaybetti.O zaman zor cümlelerden korkar oldu ve basit ifadeler kullanmaya başladı.Cümleleri basitleşince,düşünceleri de basitleşti. Bir başka gün "ünlem işareti"ni kaybetti.Alçak sesle ve ses tonunu değiştirmeden konuşmaya başladi.Artık ne bir şeye kızıyor, ne de bir şeye seviniyordu. Bir süre sonra, "soru işareti"ni kaybetti ve soru sormaz oldu.Hiç bir şey onu ilgilendirmiyordu.Ne evren ne dünya, ne de kendi apartmanı umrundaydı.Bir kaç yıl sonra "iki nokta üst üste işareti"ni kaybetti.Ve davranış nedenlerini başkalarına açıklamaktan vazgeçti.
Ömrünün sonlarına doğru elinde yalnız "tırnak işareti" kalmıştı.Kendine özgü tek bir düşüncesi yoktu.Son "nokta"ya geldiğinde, düşünmeyi ve konuşmayı unutmuş durumdaydı."
A. Kanevsky (Kaybedilenler)