🔲🔲🔲Acele Karar Vermeyin🔲🔲🔲
Köyün birinde bir yaşlı adam varmış. Çok fakirmiş ama Kral bile onu kıskanırmış... Öyle dillere destan bir beyaz atı varmış ki, Kral bu at için ihtiyara nerdeyse hazinesinin tamamını teklif etmiş ama adam satmaya yanaşmamış..
"Bu at, bir at değil benim için; bir dost, insan dostunu satar mı" dermiş hep. Bir
Kitap: Veba (Albert CAMUS)
Cezayir de bulunan bir şehirde birden her yerde ölü yada sersem halde ortaya çıkan fareler görülüyor.Bununla birlikte insanlarda korkutucu hastalık ve rahatsızlıklar aksediyor, insanlar korku içinde ve doktorlar tedirgin.Ne olursa olsun süreç ve sonucun insanları çok zorlayacağını düşündükçe sonu merak ediyor iyice heyecanlanıyorum.Henüz kitabı yeni yarıladım sayılır.Doktorlar birbirleriyle fikir alışverişi yapıyor, bocalıyor, koşuşturuyorlar ama hala resmi olarak salgın ilan edilmemiş.Haliyle ortalıkta fahiş kârla kolonya, mendil, maske satanlarda türememiş.😀 Neyse bir haber patlar Türkiye de ilk covid-19 vakasına rastlanmış.Tabi iş temposu yoğun ee başka hayallerim de var koştur koştur tüm enerjimi sonuna kadar sömürmekten TV hak getire haberlere felan bakmak zaman kaybı geliyor dünyadan bir haber yaşıyorum.Meğer dünyada salgın varmış.Gözlerim kocaman oldu, kulağımda çınlama ile yükselen kan sıcaklığı, midemde bir serinlik...Kafamda bir kargaşa.Kendimi ve ailemi korumak için nerden başlamalıyım, ne yapmalıyım...Vel hasıl aldığım önlemler arasına bir süre otobüse binmemek de eklendi.Bir süre sabah akşam işe gidebilmek için 3 km yol yürüdüm.Sırt çantamdan kolonya, dezenfektan ve maske eksilmez...Arkadaşlar bu kadar da olmaz yahu her dakika kolonya sıkıp durma diye dalga geçer oldu felan derken.Koca işyerinde (200 civarı çalışan var) ilk covid olan ben oldum ve 24 gün evde karantina da yattım...Ne olduğunu bile bilmediğim bir sürü ilaç içtim. Bol bol uyudum ve kitap okudum. 😅
Bir Hikâye: İşportacı'nın Ölümü
Sokaklara sulusepken kar atıştırıyordu. İnsanlar işlerinden çıkmış, evlerine dönme, bir yerlere yetişme telaşı içerisindeydiler. Arabalar, neon ışıklar, dükkanlara girip çıkan bir sürü insan, karınca misali oradan oraya gitmekteydi. Ortalıkta koşuşturmaca, canlılık, uğultu vardı dört bir yanda. Bu insanların arasında biri diğerlerinden daha aheste
Sonuna kadar okursanız sevinirim
Umutsuzluklarımdan coğalttim seni...
Karamsarlıklarımın yüz akıydı sana olan sevdam
Biraz ürperircesine,korkmadan deli gibi cesaretimle sevdim seni
Gideceğin aklımın ucundan geçmezken
Aklim hangi uçurumun kıyısında simdi kim bilir
Darmadağınım
Toparlanmaya gücüm yok
Ağlamanın dibinde yaşıyorum her anı
Gözlerimden akan yaşlar besler bir dünya
İnsan doğası gereği zora düşmedikçe yeteneklerini sonuna kadar kullanmaz.
Sun Tzu
ÇAPRAŞIK
i.hizliresim.com/b6L0W8.jpg
Siyah postallarının bağcıklarını bağlamak için eğildi adam. Parmakları birbirine dolaşa dolaşa, üstün körü bağladı ayakkabılarını ve Parkasını geçirdi üzerine. Parka, hızlı hareket etmesini engeller diye giymekten vazgeçip, siyah yağmurluğunu giyip, kapşonunu geçirdi kafasına. Kamerasının da