Murakami'nin eserlerini okumayı oldum olası sevmişimdir. Hatta favori kitaplar listemde Haşlanmış harikalar diyarı ve dünyanın sonu ile Renksiz Tsukuru Tazaki'nin Hac yılları kitapları başı çeker. Ancak kimi kitaplarını öyle zorlama, öyle yazmak için yazılmış buluyorum ki. Bu kitapda onlardan biriydi. Kendi anılarını öykü tarzında yazmaya çalışmış olsa da paylaştığı anıları bende yalnızca kişiliğine yönelik bir antipati uyandırdı. Her ne anıların derlemesi ile ortaya çıkan bir öykü fikrini hoş bulsam da daha iyisi çıkamaz mıydı diye düşünmeden edemiyorum. Ki Murakaminin kitabında sunduğu bu antipatik tarafından çok daha fazlası olduğuna inanıyorum. Neden bu yanını yansıtmayı tercih etti, neden bu anıları paylaştı merak ediyorum. Onun dışında anıları ve anlattıklarında yazdığı kitaplar ve karakterlere dair ufak kırıntılar da buldum. Bunları keşfetmek ve bir şekilde o karakterin çıkış noktasına dair fikir edinebilmek keyifliydi.
