Dök içini içime, belki yarın geç olur
Ağlayarak okudum, bütün satırlarını
Gözlerim gün gelecek, hesap soracak senden.
Güz dalında, yaprak gibi solayım,
Saçlarına meltem gibi dolayım,
Yaralıysan ince merhem olayım,
Havanlarda dibeklerde ez beni…
Bana söz vermemiş gibi.
Dayanamaz bütün bunlara biliyorum,
Yalan, der başka bir şey demez,
Kötü söz söylemez,
O bilmez kini,
Sadece çeke çeke ağlar içini,
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun...
Ölümcül bir silahtır, elinde güzelliğin,
Ne kadar övünsem, yeridir güzelim,
“Kurban’ın” olmakla...
Hüsran
Derdimi anlatmaya varsa uygun bir deyim,
Gaddar hoyrat ellerde, paramparça bir ney'im.
Sayfa 77
geç olmadan
Dök içini içime, belki yarın geç olur,
Ay yükselmez dağlardan, güneş doğmaz bakarsın,
Bakarsın, sığ koylarda batar gemiler,
Soğumuş dudaklara sığmaz sevgiler, anlarsın...
Sayfa 122
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun..
Köprü'yü,Emirgan'ı, Bakırköy'ü,silsin aklından
Bastırsın içindeki martı çığlıklarını,
Nasılsa yıllardır taş bastık bağrımıza,
İnsanların içinde,
Unuttuk biz olmayı,
Yalnızlığa alıştık,
Evlenip barklanıp
Çoluk çocuğa karıştık,
Ben O'nu çok üzdüm, çok ağlattım,
Affetsin,
Söyleyin Leyla'ya beni unutsun..
Sayfa 69 - Ötüken neşriyat
İnsanların içinde
Unuttuk biz olmayı,
Yalnızlığa alıştık,
Bir küstük bir barıştık,
Mutsuzlukta birbirimizle yarıştık...