Sevgili
En sevgili
Ey sevgili
Uzatma dünya sürgünümü benim
Ve birden senin sesin gelir dört yandan
Gözlerin
Lâle Devri'nden bir pencere
Ellerin Baki'den Nefi'den Şeyh Galib'den Kucağıma dökülen
Altın leylâk
Bana ne Paris'ten
Avrupa'nın ülkü mezarlığından
Moskova'dan Londra'dan Pekin'den
Newyork
Bütün bu türedi uygarlıklar umurumda mı
Annemin bana öğrettiği ilk kelime Allah, şahdamarımdan yakın bana benim içimde
Bütün deniz kıyılarında seni beklemeli
Genç değilim ama seninle birlikte şiiri yeniden dolanıyorum
Sıcak sularda fosfor sarhoşluğunu arıyorum
Sen beni çekip yeniden evrene bırakıyorsun
Bir rüzgar çarptı yüzüme bahar diye bağırarak
Bir köleyi özgürlüklere çeker gibi beni sana çağırarak
Ta Babilden üstüme yıkılan zincirleri kırarak
Sana dogru koşmak istedim hemen o saat o an
Sense yüzünden göğsünden ellerinden gül akan
Aydınlığını gördüm kuşatmış yine
Muthiş bir ışık gibi gönül evimi