bir şekilde her birimiz hayatımıza devam ediyoruz, diye düşündüm. ne kadar büyük ve ciddi bir kayıp yaşasak da, ne denli önemli bir şey elimizden alınmış olsa da ya da sadece üzerimizdeki deri aynı kalıp kendimiz tamamıyla farklı bir insana dönüşmüş olsak da, sessizce yaşamımızı sürdürüyoruz.
neden insanlar bu denli yalnız olmak zorundalar? neden bu denli yalnız olunmak zorunda? bu dünyada bu kadar çok insan yaşarken, her birimiz bir başkasından bir şeyler beklerken, neden bu kadar yalnızız? ne için? yoksa gezegenimiz, insanların yalnızlığından beslenerek mi sağlıyor dönüşümünü?
"Önemli olan başkalarının düşündüğü büyük şeylerden ziyade , küçük de olsa kendi düşündüklerindir."
"Bir şekilde her birimiz hayatımıza devam ediyoruz, diye düşündüm. Ne kadar büyük ve ciddi bir kayıp yaşasak da, ne denli önemli bir şey elimizden alınmış olsa da ya da sadece üzerimizdeki deri aynı kalıp kendimiz tamamıyla farklı bir insana dönüşmüş olsak da, sessizce yaşamımızı sürdürüyoruz."
Zihni, bir kış gecesindeki gök kadar berraktı.
benim kimsem yok. benim, kendimden başka kimsem yok.
her daim olduğu gibi.
Biz aynı dünyada aynı aya bakıyoruz.
Bir an her şey iyi gidecek diye düşünürken, bir sonraki an ne var ne yoksa mahvolacak gibi bir duyguya kapılıyor.
Senin hakkında, ne olursa olsun, her şeyi bilmek istiyorum. Ben de aynı şekilde, hiçbir şey gizlemeden sana anlatacağım.
Bir an her şey iyi gidecek diye düşünürken, bir sonraki an ne var ne yoksa mahvolacak gibi bir duyguya kapılıyor.
Yol arkadaşı ...
Sputnik denen şeyin Rusçada ne anlama geldiğini biliyor musun peki ? İngilizcedeki karşılığı travelling companion imiş. 'Yol arkadaşı'.
Bu kadar da bihaber olunmaz yaaa, gülünç ... :)))
~~600 küsür yıl farklı din ve kültüre sahip milletleri bir arada tutabilmiş bir devlet .... Evet evet çok gaddarızdır...~~
Sonra Türkler gelmiş. Kitapta yazdığına göre onların hakimiyeti gaddarca ve mutlakmış. Türkler, hoşlarına gitmeyen bir şey olduğunda, bahçedeki ağacı budar gibi kolayca insanların kulak veya burunlarını keserlermiş, öyle yazıyordu kitapçıkta.
Geride bir tek biz kalmıştık ......... oraya ait
olmayan, elinde spor çantasıyla ben.
Ve ben şimdi buradaydım işte, kapalı bir çember içindeydim. Aynı yerde dönüp durmaya devam ediyordum. Hiçbir yere varamayacağımı biliyor ve buna engel olamıyordum.