Hayır, o, bir başkası ile sohbet ediyordu, nesnelerin, duyguların öteki dünyasıyla... Onlar artık sonsuzlukla girilmiş diyaloglar ve ölümle yapılan kardeşçe sohbetlerdi.
Sayfa 23 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Bu ender insan, doğuştan yetenekli her bireyde olduğu gibi çok olağanüstü bir şeyin ancak her şeyden vazgeçmeyi bilmekle gerçekleşebileceğini sezmişti. Kalıcı bir eser yaratmak isteyen bir sanatçının çevresindeki yaşamı daha baştan reddetmesi gerektiğinin de bilincindeydi.
Sayfa 24 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Dudaklarındaki hafif gülümseme çoğu kez çekici bir sevginin yanı sıra bir savunma ve saklanmaydı da.
Sayfa 24 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Toscanini kendini üzerinde çalıştığı esere verdiği anda bütün beklentileri, kutsal bir amaç uğruna gerçekleştirilen terör eyleminin gücüne ulaşır. Bu güçten çevresine yayılan dayanılmaz duygular önce kötürüm edicidir, ancak sonra çabucak kendi sınırlarını aşar, yükseklere ulaşır.
Sayfa 28 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Hiç huzurlu olmayan, hiçbir zaman memnun kalmayan bu büyük insan herkesten çok biliyordur ki sanat sonsuza dek süren bir savaştır, hiç sonu yoktur.
Sayfa 35 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Yaşar Kemal de bizim köylüdür ve dağlarımızdaki eşkiyalardan söz eder.
Rus edebiyatının atası Aleksander Puşkin'in kanında asalet vardır. Leo Tolstoy da çok eski bir kont ailesinden gelir. Turgenyev büyük çiftliklere sahiptir. Dostoyevski memur oğludur. Fakat hepsi de soyludur.
Sayfa 43 - undefinedKitabı okudu
Fakat gençlik her zaman gerçekçi olmaz. Sevmez gençlik sevgisini paylaşmayı, sevgisini ölçüyle başkalarına da dağıtmayı.
Sayfa 65 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Onlar gibi insanlar, belki de sadece onlar, gerçek evrensel yeteneklere sahip. Her şeye açık olan, hiçbir şeye kapalı olmayan bu insanlar için dünya tümüyle işlenecek bir konu.
Sayfa 69 - Tekin YayıneviKitabı okudu
İnsanın yaşamında mükemmel gün enderdir. Böyle bir gün yaşayan, daha doğrusu yaşayabilen, çok mutlu olmak ve bu mutluluğunu da kağıda dökmek zorundadır.
Sayfa 56 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Schopenhauer anlatır: Çok insan topluluklarını görmüş tanımış bir gezgine sorarlar, bu insanlar arasındaki ortaklık nedir, diye. Adam yanıt verir: Tembellik.
Sayfa 52 - undefinedKitabı okudu
Fakat birbirini tanımayan insanlar arasındaki o uçurumu önce kim aşacak?
Sayfa 78 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Şimdi bir ses duyabilseydim, bir insan sesi! Tek bir kelime, hatta bir nefes! Ciğerlerimi sıkıştıran, dünya ile beni birbirinden ayıran, yaşayanlardan uzaklaştıran bu cam fanustan bir kurtulabilsem. Fakat bir türlü gelmeyen sesi beklemeliydim böyle gergin. Sessizliğin tehdidi gittikçe artıyor, ciğerlerimi parçaladığını hissediyorum.
Sayfa 77 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Tüm yazacaklarımız futbol oynayanlara ve yeni dansları yapanlara ulaşmayacaktır. Günün birinde ulaşsa bile yazılanları artık anlamayacaklardır. Burada sadece bazılarını yazıp açıklamaya çalıştığım, sinema, radyo, dans gibi insanlığı mekanik yapan şeyler öylesine güçlü ki... Hepsi de normal insanın tek ülküsü olan bir şeyi yerine getiriyor: Onun fazla bir çaba göstermeden neşelenip keyif bulmasını sağlıyor. Ve yenilmeleri mümkün değil. Güçleri, çok basit olmaları. Yeni dansları en basit hizmetçi kız bile birkaç saatte öğreniveriyor, sinema, okuma yazma bilmeyeni bile mutlu ediyor, radyonun keyfine varmak için de bilgi sahibi olmaya gerek yok. Böylesine bir güçle tanrılar bile savaşamazdı. Ruhen ve bedenen çok az bir çabayla yığınlar çoğunluğunun zafere ulaşması doğaldır. Çünkü onlar canı gönülden bağımlıdırlar.
Sayfa 93 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Kim söyleyebilir, ruhumuzun en derinliğinden ateş gibi yanarak yükselen sonsuz isteklerin, ses ve elektrik dalgaları misali titreştiğini, çok uzaklara ulaştığını?
Sayfa 110 - Tekin YayıneviKitabı okudu
Fakat ölümlü olan sadece insanlardır, düşünceler değil hiçbir zaman. Sanki insanlığın ölümsüz ruhu gibi onlar da bireylere ve uluslara yerleşirler, yeni yeni insanlarla sürer giderler, ta ki günün birinde gerçekleşene kadar.
Sayfa 122 - Tekin YayıneviKitabı okudu