hiçbir isteğin hayata yön vermediği, hiçbir umudun insana destek olmadığı zamanlarda, aynı şeyleri tekrar tekrar yaşamaktan gelen bitkinliği duymaya başlıyordu.
Yaşayışımızda yeri olmayan, sırf ender olduğu için beslenilen, yitirilmesinin verdiği üzüntü, elde etmenin verdiği zevkten daha güçlü olan duygulardandı.
Bazen bir kitapta, bir zamanlar kafanızdan geçmiş, belirsiz bir düşünceye, uzaktan gelen, en ince duygunuzun ortaya çıkması gibi, kararmış bir benzetmeye rastladığınız oldu mu hiç?