"İntikam öyle bir duygu ki bir elimi gökyüzüne kaldırdığımda avcuma yıldız tozları doluyor fakat aynı anda diğer elim ise yeryüzünde toprağa zehrini ekiyor."
Sayfa 436 - İndigoKitabı okudu
"Sen bu tiyatronun bir oyun- cusu değilsin. Sen bu tiyatronun kurucusunun elini tutuyorsun. Sevgili kardeşim, gitgide Prometheus'a dönüşüyorsun."
Sayfa 433 - İndigoKitabı okudu
Ellerinde ateş yoktu; babam ellerini ateşten kurtarmıştı.
Onun elleri kocamandı ve benim küçük ellerim onun ellerinin arasında hep kaybolurdu fakat şimdi o kanlı elleri bile beni kurtaramazdı.
İndigoKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Bir gün yok olup gidecek misin?" Elimde tuttuğum kitabı biraktığımda babamın gözleri benim üzerimdeydi. "Eğer bir gün yok olursan ben bunu hissederim. Babam yatağımın köşesine oturdu ve kırgın gözlerimi görmezden gelip saçlarımı okşadı. "Bir gün ölürsem saçlarını asla okşayamam ama yaşamaya devam ediyorsam saçlarında sürekli ellerimi hissedeceksin."
İndigoKitabı okudu
"Parmaklarındaki kanları hissetmiyor musun? Eline bak. Avuçlarında Prometheus'un akıttığı
kanları saklıyorsun."
İndigoKitabı okudu
Ben kendimi o tiyatro oyununun bir parçası değil de tamamı gibi hissediyordum ve herkesin sorumlusu bendim.
Sayfa 429 - İndigoKitabı okudu
Onda bulduğum özgürlük benim tutsaklığımdı; kendi tutsaklığım ise Korel için en büyük özgürlükrü.
Sayfa 422 - İndigoKitabı okudu
"Beni karanlıkta bırakmak istiyorsun, beni geceye tutsak ediyorsun."
Sayfa 419 - İndigoKitabı okudu
Korel Erezli'ye sarılmak, bir aileye sarılıyormuş gibi hissetmekti.
Korel Erezli'nin gözlerine bakmak, bir ailenin inancını hissetmekti.
Sayfa 414 - İndigoKitabı okudu
Korel Erezli. Bazen beni benden daha çok düşünen, bazen de ellerime neşteri veren o adam.
Onu tanıdıkça ulaşamayacağım aydınlığa da karanlığa da kendimi tutsak hissediyordum. Korel Erezli'ye tutsak olmuştum.
Sayfa 404 - İndigoKitabı okudu
"Kendime şaşırmama neden oluyorsun," diyerek daha çok kendine bir savaş açtı. "Büyüdün Minel, büyüdün."
Sayfa 390 - İndigoKitabı okudu
Insanlar sahteydi: gerçek olan sadece Prometheustu ve herkes, içinde Prometheus'u taşıdığını hissettiği zaman gerçek olacaktı.
İndigoKitabı okudu
Prometheus insanların ruhunu çözmüştü ve o ruhla oynamayı çok iyi biliyordu.
Sayfa 383 - İndigoKitabı okudu
Insanlar en çok mutlu oldukları an vicdansızlaşırlardan en çok mutsuz oldukları an körleşirlerdi.
Insanların çok mutlu olduğu bir anın içindelerdi.
İndigoKitabı okudu
Kendi mabedini en çok gürültülü yerlerde inşa eder, daymak istemediği sesleri de o mabede gizlerdi.
İndigoKitabı okudu