''... Vicdan azabı duymadan uzun süre keyfi çıkarılacak yegâne servet
Son kuruşuna kadar alın teri ve bilek gücüyle kazanılmış servettir...''
(Sully Prudhomme-Le Bonheur/Mutluluk)
Sayfa 253 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
Neden bu kadar çok gözyaşı döker ve yine de sevinçlidir bunca bulutlar?
Seninle sadece kendi sesinin şuuruna sahip olan bir kafa ile konuşurdum sevgilim... Söyle bana sözlerimin bir ma’nası var mıydı? Şimdi susdum ve gecenin düşünce ile taşan sükûnunu daha iyi duyuyorum... Lâkin beni bu düşüncelerden ayıran uçuruma korku ile bakıyorum...
Menekşenin solduğu şu billûrdan vazocuk
Yelpazenin ucuyla birdenbire çatladı;
Hafiften mi, hafiften dokunmuştu fiskecik,
Gözle görmek bir yana, ses bile duyulmadı.
Açılan hafif çatlak gerçi küçük bir şeydi,
Fakat ince billûru günden güne yiyerek
Sinsi bir yürüyüşle boyuna ilerledi.
Kuşattı her yanını yavaşça kemirerek.
Vazodaki taze su
Un voyage! telle est la vie
Pour ceux qui n'osent que rêver.
