Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Sürrealistler, gerçekliğin tanım itibarıyla çirkin olduğunu iddia ediyor; güzellik ancak gerçek olmayandadır. Güzelliği dünyaya sunan insandır. Güzellik üretmek için, kişi gerçeklikten mümkün olduğunca uzaklaşmalıdır.
pdfKitabı okudu
Sürrealist metin okumak ne kadar zor bir şey ya.
Sanırım sürrealistler gibi yapıp anlamaya çalışmadan okumak gerekir :))
Beaudelaire bir şeye zıttı. Rimbaud ise hiçbir şeyle bağlantılı değildir. Sürrealistler çıkışlarını Rimbaud'yu kök alan bir 'revolution' kavramına şartlamışlardı. Dünyanın değiştirilmesi planında
Karl Marx 'ı; hayatın değiştirilmesi planında Arthur Rimbaud'yu izliyorlardı. Bugün şiir çağdaş şairlerde yeni alanlar, yeni açılar yaratırken belirli bir yönde gelişiyor: Başkaldırma yönünde... Günümüz insanının, uygarlığın bugünkü sıkışık biçimlerinde, çıkmaz sokaklarında, labirentlerinde ilerlerken gösterdiği davranışlara uygun düşüyor bu. Bu biçimler, bu sokaklar, bu
labirentler uygarlığın kendisiyse, şiir barbarlığın ta kendisi oluyor. Onun için ahlakı kovuyor. Şiir bütün çağlarda onun için var.
Sürrealistlerin çoğu Freud'un yazılarından büyük ölçüde etkilenmişti, Freud, uyanıkken zihnimize hâkim olan bilinçli düşünce zayıfladığı anda, içimizdeki çocuğun ve vahşi'nin öne çıktığını açıklamıştı. İşte bu görüşten yola çıkan sürrealistler, tamamen uyanık bir aklın hiçbir zaman sanat üretmeyeceklerini öne sürdüler. Aklın bize bilimi verebileceğini kabul edebilerlerdi, ama sanatı verecek olan, yalnızca akıl dışı bir şey olabilirdi.
Sürrealizm'de umutsuzluk gündeme gelmiştir, ve umutsuzlukla birlikte, intihar. Ama Sürrealist Devrim'in ikinci sayısında sorulan şu soruyu: İntihar bir çözüm müdür?, hayır diye yanıtlamışlardır oybirliğiyle sürrealistler yürekten gelen bir atılımla, intihar daha bir varsayımdır çünkü, Jouffroy'nın dediği gibi, "Intiharda öldüren, öldürülen ile özdeş değildir".
Sayfa 83Kitabı okudu
Ve biz, sürrealistler, çıkmak gereksinimini duyuyorduk, her zaman, her yerde ölümcül bir hoşnutsuzluk devinimiyle; buradan ileri geliyordu hiçbirşeye varmayan ama yer altından bir şey belli eden şiddet: herşeyi aydınlatma takıntısının sonunda demoralizasyon diye adlandırdığı şiddet.
Red ve Şiddet.
Şiddet ve Red.
Sayfa 82Kitabı okudu
Sanat Felsefesi, Estetik, Schiller, Ressamlar
_Alçak bir takım ihtiyaçların tatmini için kullanılan yetenek, güya artistik bir şekil verir kirli bir muhtevaya. Sanatçı, zayıflık ve kötülükle insanları aldatır ve kendilerini aldatmalarını kolaylaştırır. Sahtekârdır çünkü manevî susuzluklarını temiz bir kaynaktan doyurduklarına ikna eder onları. Sanat’ın nimetinden mahrum kalınan böyle zamanlar
_30 orospunun sıçarak ve işeyerek doldurduğu bir küvetin içinde yüzerek ve leziz bokları yiyerek boşalıyordu.
_Kendi kızını becerirken karısı ve sonra karısını becerirken de kızı onları zevkle kırbaçlıyordu. Daha sonra kızını ve karısını genelevde sattı. İşte, bir kadın ve kızı kotu yola duşurmenin guzel bir yolu. Bu fahişeler başka şey icin mi
Şiir,gündelik olanın sınırları dışına çıkabilme olanağı verir. Aslolansa, rastlantıya hükmedebilmektir ve bilinçdışının çocuğu olan şiir bunun dolaysız bir aracıdır. Şiir, bilincin kaosu, hayal gücünün deliliğidir. Üstelik hayal gücüne çok büyük değerler atfeden Sürrealistler,onda sadece reel olana yönelik yalın bir tepki değil, iflah olmaz bir alternatif yaşama tutkusu da görürler.
Sayfa 310 - Phoenix Yayınları
'Romantik devrim' pek çok tarihçiye göre sanatın tarihinin en köklü kırılmasına işaret eder. Bu kırılma, sonradan modernizmle kronikleşecek yeni kırılmaların, zıtlıkların, hamlelerin yolunu gösterir. Özellikle sanat ile hayat arasında yeni bileşimlerin peşine düşen sürrealistler gibi avangardlara da bohem isyankârlığını hatırlatır.
Sayfa 22 - Romantikler, Bohemler, AvangardlarKitabı okudu
Arka sayfa
Gradiva, hem psikanalitik bir incelemeye tabi tutulan ilk edebiyat yapıtı, hem de birçok sanatçının esin kaynağı olarak bir mit haline gelmiştir. 1902’de Neue Freie Presse adlı Viyana gazetesinde tefrika edilen novella, Freud’un 1907 tarihli incelemesi Jensen’ın Gradiva’sında Hezeyan ve Düşler’e esin vermişti. Antikçağdan kalma bir rölyefi saplantı haline getiren genç arkeoloğun hikâyesi Freud’un çok ilgisini çekmiş, yapıtı adeta bir psikiyatrik vaka gibi incelemişti. Zira Freud parçalı bir geçmişten gün yüzüne çıkardıklarıyla anlamı yeniden inşa etme çabasında, arkeolojiyi psikanaliz için bir metafor olarak görüyor, kendisinin de aynı kazı çalışmasını insan zihninde yaptığını düşünüyordu. Bu incelemeyi kaleme aldıktan birkaç ay sonra Roma’yı ziyaret ettiğinde, rölyefi görmek üzere Vatikan Müzesi’ne gitmiş ve tıpkı Jensen’ın karakteri gibi bir kopyasını edinip Viyana’daki çalışma odasına asmıştı. Mitoloji, psikanaliz ve düşlerin kesiştiği noktada duran Gradiva, Salvador Dali, André Masson, Marcel Duchamp gibi sürrealistlerin de esin perisi haline geldi. André Breton 1937’de Paris’te açtığı galeriye Gradiva adını vermişti. Sürrealistler için Gradiva düşlerin ve çılgın aşkın gizemini temsil ediyordu. 
Gradiva - Bir Pompei Düşü
