Erkek kadına dedi ki:
- Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
Yıllar geçti,ben yoruldum
Dillerde kirlendi adım
Ne uslandım, ne duruldum
Ben seni hiç unutmadım…
Çehren gibi baktım aya
Kanadım, toprağa,suya
Dağ-taş düşerken uykuya
Ben seni hiç unutmadım…
Bir Ayrılış Hikayesi
Erkek kadına dedi ki:
- Seni seviyorum,
ama nasıl?
avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya,
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
Sonunda sustu. “Zaten hiç ümidim yoktu,” dedi.
Bir adam Cüneyd-i Bağdadî’ye şöyle sordu:
“Bu zamanda kardeşlik azaldı. Nerede o Allah için olan kardeşler?” Cüneyd yüzünü çevirip cevap vermedi. Adam bu suali üç defa tekrar edince, Cüneyd kendisine şöyle dedi:
“Eğer sen, senin yükünü sırtlanabilecek, eziyetlerine tahammül edecek bir arkadaş arıyorsan, yemin ederim ki böyle arkadaş pek azdır. Eğer sen Allah için bir arkadaş arıyorsan ki, sen onun yükünü alasın, onun eziyetine katlanasın. Bu vasıfta benim yanımda birçok kimseler vardır, onları sana göstereyim ve tanıtayım!” Bunun üzerine adam sustu.
Takvim sonunu unuttu
Bülbül kanını unuttu
Düşman kinini unuttu
Ben seni hiç unutmadım
Çehren gibi baktım aya
Kanadım, toprağa,suya
Dağ-taş düşerken uykuya
"İş aynı. Şu açık öğretimi bitirebilsem şef müdür filan olacağım da İngilizce denen laneti geçemiyorum. Amına koyim sanki İngiliz sörlerine hizmet ediyoruz. Biz Türk'üz vatandaş Türk! Ne sikime okutuyorlarsa..." Kamil bir an sustu ve aklına bir şeyler geldiğini belli eden bir yüz ifadesiyle Alper'e bakmaya başladı. "Ya aslında var ya... Lan ben bunu niye düşünemedim hiç? Çözmüşsün sen şimdi bu işi yani Boğaziçi filan tamam... Aslında babam okulu da ayarlatır benim yerime... Ha?" Alper anlamamış gibi baktı ama bal gibi anlamıştı. "Valla sonra dile benden ne dilersen. Şu vatan hainlerinin birinin oteli vardı, el koydular bizim Mehmet abi aldı. Oraya gönderirim seni hatunla ha? İngilizceyi tövbe geçemem ben... Sen onu halledersen gerisi bende..." "Yakalanırız ya resim kimlik filan," diye geveledi ne diyeceğini bilemeyen Alper. Sonra hiç inanmadığı halde, "Kul hakkı hem," dedi. "Oğlum gözetmen bilecek zaten. Babam ayarlar. Millet hakim, savcı, doktor, mühendis oldu böyle. Açık öğretimin kul hakkından ne olacak?" Alper'in hemen evet dememesine bozulmuştu kuzeni. "Neyse halledeceğiz artık bir şekil," dedi. Alper, sanki borç istenmiş de imkânı varken reddetmiş gibi suçluluk duydu, utandı. Lakin sustu. Hem demek Kamil, Alper'in bir hayır demesine derhal alınacak kadar hakir görüyordu aslında kendisini.
Sayfa 176 - Sözler: Şimdi ellerindedir Poseidon'un yabasıKitabı okudu
Her şeyin bir sebebi varken hayatta, seni sevmemin sebebi neydi. Bilinmezlik dünyasında, yüreğimin bilmediği Aşk ney’di.. Yâr yara denkleminde akıl olmuş biçare. Bile bile gidilen sevda çölünde deliyi divane eden Aşk’ın çaresi ney’di.. Sustu yüreğim bir dem buldu, cihanın sesinde bir an buldu, an da yok oldu bir hâl buldu da ney’di hâlin ahvali sezemedi yüreğim.. Vardım sanıp kayboldu, buldum sanıp kaybetti, yâr’dım sanıp yaralandı dermana vuslatsız kaldı yüreğim.. Gel gel ey gelmeyen gel, ya da bir ses ver yüreğime ney’den üfler gibi, alsın savursun beni rüzgar bıraksın Aşk ile yanana..
Gelmedi mi hâlâ zamanın demi bitti tükendi yüreğim..
Çay’candır ☆
insanoğlu yeryüzünde hak ve adaleti gerçekleştiremeyecekse toptan yok olsun çok daha iyiydi! Toplumlar çürüdükçe birbirlerine düşecekler, sonunda tek bir canlı kalmayacaktı yeryüzünde! Sonra ikisi de sustu./Syf.470
TAŞLARA VURAN ACI
Hatice, dedim. Ben Leyla’yım, dedi.
Ürperdim. Yol kayboldu. Ay sustu.
Rüzgâr bütün yapraklardan çekildi.
Yalnızlık işte, dedim.
Yok, dedi, sevmek arzusu.
Bir tek ölüler yalnızdır.
Bir daha ürperdim. Gülümsedi.
Su gülümsedi. Kedi kalbime yürüdü.
İnsanlar, dedim, konuşmuyor, dinlemiyor
Herkes bir top pıtrak ötekinin ağzında.
Korku, dedi.
AVRAT
Gerdeğe girdiği gece
Utandı sustu.
Üç gün geçince
Zebani gibi olmuştu.
Kırkından sonra
Durmadı konuştu.
"sanki şehir sustu,----sanki aldı intikamı
düşlerimde yetiştirdin----yemyeşil baharı.
yemyeşil----baharı sakladım,
yüzünün her satırı-----sanki çocukluğum.
kaybedilmiş onca şeyi geri kazandı ufkum."
hak ettiğini düşündüğüm bir kadına yazmıştım.
Hüküm yazılıyken kara tahtada
İnsan yine çare arar ecele!
Gençlik... Gelip geçti... Bir günlük süstü;
Nefsim doymamaktan dünyaya küstü
Necip Fazıl Kısakürek