İnsanlar acele ettikleri için sık sık tökezler. Zor ve incelikli bir eylemi gereğince yapabilmek için önce hedefi incelemek, bu hedefin arzulanır olduğuna karar verdikten sonra da tamamen unutup sadece yöntemlere yoğunlaşmak gerekir.
Sayfa 259Kitabı okudu
Yavuz Selim'in annesi Gülbahar Sultan Türbesi...
Deniz kenarındaki kalede üç beş Osmanlı topu, tunçtan kalın namlularıyla uzanmış duruyor. Ruslar burada üç beş sahil topu bırakmışlar, onların da kamalarını almışlar. Bu tahribat mezarlıklar ortasındaki tarihi türbelere kadar uzanmış. Bu türbelerden biri de Gülbahar Sultan Türbesi. Gülbahar Sultan, Yavuz Sultan Selim'in annesidir. Şehzade Selim, babası vüzerâ elinde oyuncak olduğu zaman, burada valilik yapıyordu. Komenos'ların çiçekli beldesi, ince görünüşlü yeşil tepeleri, soğuksu mesiresi mavi deniziyle Yavuz'un şair ruhunda ilhamlar yaratmıştı. Oğlu Sultan Süleyman da [Kanuni] Osmanlı tahtına oturduktan sonra, annesini [Hafsâ Sultan) Trabzon'a göndermiş, Trabzon'un nüfus sayımım yaptırmış, Batum sancağını Trabzon'a ilhak eylemişti
Yavuzun zevcesi [eşi] bu güzel şehri çok sevdiği için, oğlunun padişahlığı zamanında bile Trabzon'da yaşamayı tercih etmişti. Annesi Gülbahar Sultan, Birinci Selim'in tahta çıkışından 7 sene önce Trabzon'da ölmüş, İmaret Camiinin koyu servileri arasına gömülmüştü.Türbenin duvarları zarif süslemelerle işlenmiş. Üst kısmına bir baştan öbür başa kadar "Allah Lailâhe İllâhu" yazılmış. Türbe tamir olundukça badana edilmiş, nefis çiçeklerin üstü bu şekilde kapatılmış. Son tahribattan bu türbe de nasibini almış. Türbenin pencereleri, mihrap mahalli tamamen parçalanmış. Duvarları kurşunla delinmiş. Pencerelerin tel kafesleri kaldırılmış. Avizelerin ve kandillerin çıplak zincirleri hazin bir şekilde sallanıyor. HATTA MEZARDA BİR DEFİNE SAKLI SANMIŞLAR. YAVUZ'UN MUHTEREM ANNESİNİN MEZARINI BİLE ALT ÜST ETMEKDEN DE GERİ DURMAMIŞLAR.
Sayfa 24Kitabı okudu
Temas ettiğiniz herkesin sizinle ilgili bir çıkarımı-kanısı-yagısı olacaktır. Ancak bu yargıların büyük çoğunluğu sizinle değil, kişinin kendisiyle ilgilidir. İnsanlar iyi kötü deneyimleri, eski ezberleri ya da kendilerinin gerçekleştiremediği hayalleri üzerinden sizi yargılarlar. Çaresizliğin bile öğrenildiği bir dünyada doğmuşken, zihnimize işlenen kalıpların kolayca yıkılabileceğini ve insanların içimizde yatan gizli yetenekleri görebileceği düşünmek tamamen bir illüzyon.
Sayfa 25
Agatha Christie's Miss Marple (2004 - 2013)
Miss. Jane Marple, St. Mary Mead isimli küçük bir İngiliz kasabasında yaşayan yaşlı bir kadındır. Kriminolojiye olan ilgisinden olsa gerek polisiye romanlar okumaktan hoşanır. Olaylara farklı açılardan bakabilen zeki ve dikkatli bir gözlemci olan Jane, bu yeteneğini kullanarak tuhaf ve gizemli olaylara dahil olan arkadaş ve tanıdıklarına yardımcı
Konuşulanları anlamayınca...
Bir araya gelip sohbet etmenin bir diğer inceliği de şudur:
Konuşmacının anlattıklarından anlayamadığın bir şey olduğunda sormakta acele etme. Konuşmasını tamamen bitirinceye kadar bekle. Sonra anlamak,öğrenmek isteyen bir üslûpla,edep ve saygı kurallarına riayet ederek,açıklamasını ona sor. Fakat Konuşmasına son vermemişken,sözünün ortasında sorup,Konuşmasını bölme. Çünkü bu davranış dinleme âdâb ve nezâketiyle uyuşmadığı gibi,gönülde de bir hoşnutsuzluk meydana getirir.
Ancak eğitim ve ders meclisleri böyle değildir. Bu meclislerin farklı bir durumu vardır. Orada öğretmen,cümlesini veya açıklamasını bitirdiği an soru sormak ve tartışmak uygun düşer. Halife Memun bu konuda şöyle demiştir:
"Tartışarak öğrenmek,sadece izleyerek öğrenmekten daha sağlamdır."
Kalp umudun yeridir. Kalpleri mühürlenenler tamamen umutsuzdurlar. Ahirete , insanların iyiliğine ve kendilerine dair umutları yoktur. Kaderi bir zorunluluk olarak düşünürler. Neyi, nasıl istersen yap; zaten hayat her türlü berbattır. Onların zihniyeti budur.
Sayfa 85Kitabı okuyor
Mme de Villeparisis'nin evinden çıkarken yüzüne safça yayıldığını gördüğüm munisliği, iyiliği, genelde onca şiddetle, tatsız tuhaflıklarla, dedikoduyla, katılıkla, alınganlıkla ve kibirle çarpıtmasına, sahte bir acımasızlığın ardına gizlemesine onun adına üzülüyordum. Güneşe karşı gözlerini kırpıştırırken, neredeyse gülümser gibiydi; yüzü, bir şekilde dinlendiği esnada, adeta doğal halinde, o kadar şefkatli, o kadar savunmasız göründü ki bana, M. de Charlus'ün seyredildiğini bilse ne kadar öfkeleneceğini düşünmekten kendimi alamadım; çünkü erkekliğe böylesine düşkün, erkekliğiyle böylesine gurur duyan, herkesi iğrenç derecede kadınsı bulan bu adamın ansızın aklıma getirdiği şey, geçici olarak yüz hatlarını, ifadesini, gülümsemesini tamamen benimsemiş olduğu bir kadındı.
Ama heyhat, gerçek yaşamda bir kimse ayrım elbisesini öyle bir süsler ki bu ayrım elbisesinin dış karakterini tamamen gizler, eşitliğin içsel zaferi hiçbir zaman parıldamaz ya da nadiren parıldar ki bunun mutlaka ve sürekli parıldaması gerekir.
