Hız kesmenin, bir nevi kaybetmek olduğuna inandırılan nesiller olarak mola vermenin, bize en iyi gelecek şey olduğuna inanıyorum. Kendini hatırlamak durabildiğin noktada başlıyor.
Yaşamın kaotik döngüsü içinde yavaşlamak, kaybetmek gibi algılanıyor. Sanki duran geride kalacak. Bekleyebilmek, bu dünyaya ait olmayan üst düzey bir yetidir oysa.