"Mis gibi yağmur yağmış" cümlem pencereyi açana kadar dünyada kendine yer buldu, sonrası paldır küldür boğazımdan aşağıya kaçış.. 10 kutu otrivine'i yalayıp yutsam da işe yaramayacak gibi bir tıkanma hissi, amanın o nasıl bir koku? Öyle ki; kirlenmiş olmalıyım" ı caaanım İstanbul suyuyla yıkadım, pakladım. Şimdi, çayımı lıkır lıkır çizgi film karakteri edası -yok bu pek kibar oldu- coşkusuyla, -o zaman lıkır lıkır da olmadı höpür hüpür- içiyorum.
Tanrımm! Yine nasıl bir gece?!.. Hâl bu olunca, bu akşam için kimseye teşekkürü borç bilemiciiim, beni az önce yumoş'a çeviren melodi hariç..
