Yaşar Kemal'in eserlerinden çoğunu okumuş biri olarak bu romanını da büyük bir keyifle okudum. Kitaptaki konunun, eserin ismiyle alakasını "Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana" merakla bekleyerek okudum eseri. Beklediğim bölüm gelince, o adadaki mistik hava-mübadele hariç-yerini gerçekliğe, acıya, ölüme,kedere bıraktı. Yazarın tüm eserlerinde gördüğümüz doğa tasviri bu eserinde de çokça yer bulmakta. Yazarın üslubunu, tarzını bilmeyenler için sıkıcı olabilecek bu tasvirler aslında hepimizin baktığı ama görmediği doğayı betimlediği için, bizlere doğanın ayrıntılarını da göstermiş oluyor. Dünya savaşında Van'dan Osmaniye'ye göç eden bir ailenin çocuğu olan Yaşar Kemal göçün zorluklarını da bilen biri olarak yazıyor bu eserini, mübadelede göç edenlerin hisleriyle bir nevi hemhal olmuş biri kendisi. Uzun lafın kısası, gerek lozan sonrası mübadele gerek dünya savaşının getirdiği katliamlar, Poyraz Musa ve Vasilinin gözünden, gönlünden aktarılmış bizlere. Okuyun ve insan olmanın, insan kalabilmenin ne kadar zor olduğunu görün.
