Yaşar Kemal'in bazı kahramanlarında şunu görüyoruz; kötülüğün kaynağını merak edip sorgularken bu kötülüğün kendilerinden çıkma ihtimalini hiç düşünmüyorlar. Yaşar Kemal bunu bilerek yapıyor. Önce dünyanın kötülüğüne lanet eden bir karakter bir sonraki sayfada gözünü kırpmadan bir insanın ölümü üzerine emir verebiliyor ya da umarsızca yorum
