İnsan yalnızca var olmayı arzular; ama nasıl insan olacağını bilemez. İçinde saklı sesten başka kılavuzu yoktur. O, ruhunun sesidir. Bir acı, elçi olarak gelir ve ruha tercüman olur.
Bu yolda gezenler geçer özünden
Hemîşe nutk eder bâtın yüzünden
Nâdân ne anlasın irfan sözünden
Ara yerde dilde tercüman ister
Liberal bir Kazan Tatarı olan Abdullah Tukay Kırım dahilinde ve haricinde Gaspıralı ve gazetesiyle ilgili olarak sayıları gitgide artan bir grup Tatar münevverinin düşüncelerini temsil eden dört temel tenkidi dile getirdi: (1) Tercüman Kırım lehçesinde yazılmıştı ve bu sebepten diğer Tatarlar tarafından anlaşılmıyordu; (2) Gaspıralı, bürokratik ve monarşist bir reaksiyonerdi (o, merkezî Rus Devleti’nin devamı fikrini destekleyen Kadet’lerce temsil olunan burjuva liberallerinin tarafını tutmuştu); (3) Gaspıralı, birçok kez Osmanlı sultanının despotizmine karşı uysal bir tavır takınmıştı.
Birhan Keskin şiirleri hoşuma gitti. Didem Madak'tan bır tık daha duygularıma tercüman oldu diyebilirim. Kadın şairleri destekliyorum. Nazım Hikmet Ran'ın en iyi şairimiz olduğu fikrine katılmıyorum. Evet kült şiirleri var ama çok daha iyi şiir kitapları okudum. Hepsinin lezzeti farklı tabii
Şerli kimse,
başkalarının ayıplarını sayarken
kendi sıfatlarına tercüman olur.
•
•🕊
Yâ Rabbi...
Bize içimizdeki hallere tercüman olacak lisanı ver.
Hisler
Gittiğim psikiyatrist;
Bana hislerin olmadığından bahsetti.
His denilen şeyin olmadığından…
Kesinlikle katılmıyorum. Çünkü huzursuzluk bir duygu değildir, değersizlik, umursamazlık, vb. Bir duygu değildir. Duygu bedensel olarak da verilebilen tepkinin karşılığıdır üzüldüğümüzde ağlarız elbette her üzülen ağlamaz ama sesimiz değişir, mimiklerimiz, yüzümüz… mutluyken güleriz. Neşeliyken de mihvali tepkiler veririz belki. Canımız yandığında bağırır, korktuğumuz da kaçarız. Ama “içimde kötü bir his var” bir şüphe içerir ve şüphe de duygu değildir. Belirsizlik ruhun karanlığıdır bu da duygu değildir. Akıl ve kalbin ortak işidir. İştir, ruhtan gelen ve aklı meşgul eden bişeydir zannımca. Ama duygular ne kadar varsa hisler de bir o kadar vardır ve hakimdir insana. Belki de duygulara yön veren bir yolun yordamıdır. Duygular insanı zihinsel ve bedensel olarak yormuyordur belki ama hisler yorar, yolda yürümekle bağdaşınca duygular birikmez ama hisler birikir kara kara. Duygu başka his başka bütüncül bir çerçevede akıl başka, beyin başka, düşünmek başka. Aynı şekilde kalp başka duygu başka zihin başka. “Duygularıma tercüman oldu” derken bile bir nükte bırakıyoruz duyguların ifade edilebilir tarafına. Bir anne kızarsa çocuğuna ve ağlarsa çocuk üzüntü duygusuna ve yine acırsa anası yavrusuna gidip gönlünü de alırsa şimdi hangi vakıa kimin tezgahında. Olmaz hislenmez mi insan hiç duygulanır da. İnsan da aynı kainat gibi bütüncül bir yapı içinde karşılıklı temasta. Maddi manevi bir takım unsurların ipe asılışında.