Bana Sonunu Söyle
Valeria LuiselliYorumlar ve İncelemeler
Valeria Luiselli en sevdiğim yazarlardan biri ve dilimizde yayımlanmış tüm kitaplarını okudum. Yaşıtlarında bir yazar sevmenin bir bedeli var; beklemek:)
Meksika doğumlu Luiselli, 2015 yılında New York Göçmen Mahkemesi’nde gönüllü tercümanlık yapıyor. Sınırı geçen çocukların doldurması gereken kırk soruluk forma yardımcı olurken, çocukların hikayelerini de öğreniyor. Ülkerinde yaşadıkları taciz, çete vb sorunları. Sınırı geçerken ve sonraki süreçte yaşananları. Aileleriyle ilişkilerini ve ABD’de kalma izni alırlarsa yaşadıklarını. Daha iyi bir yaşam için geliyorlar ama benzer bir yaşama itiliyorlar. Bana Sonunu Söyle mülteci çocukların sorunlarına eğilen bir deneme kitabı.
Kayıp Çocuk Arşivi bu konuyla ilgili bir roman. Bana Sonu Söyle’de bahsettiği bazı olaylara da kurguda yer vermiş. Bu konuyla ilgili tekrar yazması ile ilgili Bana Sonu Söyle’den alıntılamak istiyorum.
“Sadece geriye dönüp bakınca, üzerinden ancak yıllar geçtikten, hikaye sona erdikten sonra anlaşılan bazı şeyler var. Bu süre içerisinde hikaye devam ederken, hikaye gelişir, çatallaşır, kendi içinde dolanıp düğümlenirken, yapılabilecek tek şey onu tekrar tekrar anlatmak. Anlatılmalı da, çünkü bir şeyin anlaşılabilmesi için pek çok kez, pek çok farklı kelimeyle, pek çok farklı açıdan ve pek çok farklı zihin tarafından anlatılması gerek.”
Valeria Luiselli çevirmeni de Seda Ersavcı 
Valeria Luiselli 
Kayıp Çocuk Arşivi
ABD'ye evraksız gelen refakatsiz Meksikalı ve Orta Amerikalı on binlerce çocuk hakkında yakıcı, gerçekçi, rahatsız edici, içlerinde yıkıcı 1metin olan "Bana Sonunu Söyle" "Peşinde koştukları Amerikan rüyası bile değil, daha mütevazı bi özlemdi aslında, içine doğdukları kabustan uyanmak."
"""ABD'ye neden geldiniz?"""
Bi çocuk göçmen ABD'ye tek başına geldiğinde, kendisine sorulacak ilk soru bu olacaktır.
Valeria Luiselli'nin ABD sınırında gözaltına alınan Meksika ve Orta Amerika'dan on binlerce çocuk için gönüllü tercüman olarak çalıştığı New York'taki federal göçmenlik mahkemesi tarafından kullanılan kırk sorudan oluşan resmi röportajın başlangıcı.
Ama hiçbirşey asla bu kadar basit değildi tabiki de, çocukların hikayeleri bazen tamir edilemeyecek kadar paramparçadır. Hikayelerini anlatmaya çalışmanın sorunu, "başlangıcının, ortasının ve sonunun olmamasıdır" hepsi bellirsiz ve kitap hep bu yönde vurgularla dolu, çok derin bı anlam yüklü zira başlangıcın, ortanın ve sonunun belirsizliği ki daha doğuştan belirsizlik içinde dünyaya gelmişse!!!
Büyük göç rüyasının içine götüren yazar, çok az sayıda göçmenin geçmişlerini terk ettiğini ve karanlık ya da kötü nedenlerle Amerika'ya gelmek için cesurca ölüme gittiğini hatırlatırken bi umut bu rüya içine geliyorlar. Yakın dönem göçmen çocuklar sorunu üzerine üzücü, samimi ve ne yazık ki gerçek!!!
Okurken Nobelli yazar 
Annie Ernaux tadı da aldığım kitabı severek ve üzülerek okudum en acı gerçek hâliyle...
