terkedilmek
günün her saatini her zaman gecenin 3'ü yapan, kimine göre artık önemsiz, kimine göre hayata dair iç burkan detaylardan biri. bazen öyle bir terkedilirsiniz ki; "sanırım ben bundan sonra böyle güzel terkedilemem" dedirtir geride kalan sevdalı yüreğe.
Çok sevdiğin birini kaybetmek ya da ondan ayrı yaşamak zorunda kalmak gerçekten acı...
Her ne kadar uzakta olsan da başka bir hayatta nefes alsan da düşünüyorsun... Ne yaptığını, nasıl olduğunu, nasıl uyuduğunu... Çoğu zaman konuşmak istiyorsun ama aramaya cesaret edemiyorsun.
Olmuyor...
.
İnsan sevdiğine her şeyin en iyisini vermek ister. Yalnızca mutlu olsun diye, gözlerinin içi gülsün diye her şeyin en iyisini vermek ister. Oysa gerçekten seven birine gönlünü versen yeter. Zaten seviyorsa seni bundan fazlasını beklemez, istemez... Bunu bilirsin ama yine de vermek istersin, çünkü çok seversin...
.
Değer verirsin mesela...
Hayatındaki herkesten daha çok değer verirsin, kendinden bile daha çok hatta. Sonra bir bakarsın hayatını değiştirmek istediğin kişinin yüreği değişmiş... Anıları silinmiş, sevgisi tükenmiş...
Sevilmemek, terkedilmek, kaybetmek... Hepsi hikaye aslında.
Hani en çok değer verip, inanıp, güvenip yüreğini açtığın insanın umrunda olmadığını görüyorsun ya bir süre sonra.
En çok o dokunuyor insana...
Acıtan şey bu aslında...
.
terkedilmek
yığınlar halinde peşi sıra dizilmiş cümlelerle son sözlerin hızla söylendiği, hayallerden oluşan baloncukların iğneyle patlatılmış gibi başından aşağı kaynar su misali döküldüğü hayattan soyutlatan son kurşun.