terkedilmek

Ayrılmak ne garip bir kelime.Hemde ayrılanlardan biri ayrılık ne demek bilmezken bitmişse her şey...
Etraftakilerden duyardım ayrılık değil terkedilmek zoruma gitti diye, anlam veremezdim sevgilinden ayrılmışsın, önemi varmıydı gerçekten kimin önce bitirdiğinin...
Bunun cevabını kendim yaşayarak öğreneceğim aklımın ucundan bile geçmezdi hiçbir zaman,ama öğrendim cevabını.
Terkedilmek değil insanı üzen.
İnsanı üzen;kurduğu hayallerin tekil kalmasıymış,onu görüp hayallere daldığın gözlerine bakamamakmış,elini tutacağın günü beklerken arkasından bakakalmakmış.
Ama asla terkedilmek değilmiş insanı üzen...
😔😔😔

Belki, sevmenin ödülüyse terkedilmek...

Yani şehirler diyorum, terkedilmek için var.

DİYALEKTİK MUTSUZLUKLAR

bir uzak sabah denizidir gittiğin kapı
ellerinde rüzgârın taşınmaz çamurları var
köpürmüş soylarımı toplarken çürüyen yanlarımdan
inan batmış şehirler gibi onarılmaz anılar
gözlerinde unuttuğum o eski aciz miras
almaya gelsem soluğumda dalgın yosun kokusu
biliyorum artık hiçbir gemi beni taşımaz
ve yeniden büyür içimde mağrur bir zakkum gibi
terkedilmek korkusu

susarsın bir silâhsızlanma akşamı
susarsın dudaklarında ıslıklar kanar
öpülmez dudakların ıslık yarası
mavzerdir dokunmalarım kirvem bilirsin
öpemem, öpersem tekmil bir aşiret tragedyası

hüznünü ver bana yeter, gizli hüznünü

kolları bağlı hüzün olsun dört yanım
ırağına vurma beni kirvem, ağlarım, delirirsin
sonra derler haklıdır sevdası
geç olur ki artık onarmaz rakılar
geç olur bir yaraya rakının dağılması

sen denize sırtını dönen uykusuz dağlı
gemiler nerde (ki çoğu hüviyetidir melankolinin)
nerde aykırı mavzerler (onlara sığdıramazsın ki öfkelerini)
barut esmeri tenine sevdalarımı sürdüğüm
nasıl taşıdın bunca yıl delirmiş saçlarında
o eski şark yelini
biliyorum dokunsam parmaklarım kırılır
dokunmasam eşkîya uykusuzluğu çetin silâhlar gibi

MURATHAN MUNGAN