Tersine Dünya
@tersinedunya
Yazar
1310 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
Her şey anlamını yitirdikten sonra, imkansız gibi görünen şeyleri ne kadar kolay yapıyordu insan.
Var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun
(Farabi)
İnsanlara yasaklarla ve zorlamayla bir şey kabul ettiremezsiniz.
Okur Takip Önerileri
Sevildiğinden emin olmak ne mükemmel bir duyguydu.
Bakma sen insanların doğruluk, dürüstlük söylemlerine. Büyük çoğunluğu eline fırsat geçtiği zaman en çok eleştirdiği kişinin kopyasına dönüşür.
İnsanoğlu böyledir işte. Çoğunluktan farklı düşünen, dünyayı farklı algılayan ya da çeşitli nedenlerle kendine yeni bir dünya kuran kişileri deli yaftasıyla ötekileştirir. Kendi dünyasında, kendi gerçeklerine göre yaşayanlar mıdır eksik olan, yoksa onların bakış açılarını sınırlarına ulaşamayanlar mı?
İnsanları güzel veya çirkin gösteren şey dış görünüşü değil, bakanın ruh haliydi.
İnsanlar sadece sonuçlarla ilgilenirler ama insanları başarıya da felakete de götüren şey süreçlerdir.
Bir insanın suç işlemeye fırsatının olmaması o insanı temiz yapmaz.
Ben onsuz yaşayamayacak kadar sevgi dolu ve fedakârım ama onun yerine benim ölmemle ona yaşatacağım acılara göz yumacak kadar bencilim.
Ah o gözlerin
Zümrüt yeşili gözlerin
Beni benden alıp götürüyordu
Gözler yalan söylemez derler
Seninkiler söylüyordu
Kibir kalbi kirletir, felaket getirir.
Gerçek anlamda bilinçli, ahlaklı ve eğitimli çocuklar yetiştirmek bir sanattı ve bu sanatı icra etmek ebeveynlerin sıkıntılı ve büyük özveri gerektiren süreçler geçirmesini gerektiriyordu.
Sahi, insanlar her zaman mutlu muydu, yoksa toplumun içine çıktıklarında rol mü yapıyorlardı?
Ne kadar problemli bir evlilik olursa olsun bir insanın evliyken başka birisiyle ilişki yaşaması eşinden önce kendi şahsiyetine yapacağı bir hakarettir... Kendisine saygısı olmayan kişinin hiç kimseye saygısı olamaz.
İnsanın asıl yüzü yalnızken ortaya çıkar.
Ama en azından şimdilik vicdan denilen en büyük mahkemenin denetiminden tamamen kurtulamamıştı.
Bir insana en büyük kötülüğü yine kendisi yapabilirdi.
Aşk ulaşılmaza ulaşma çabasıdır.
İnsan daha büyük bir günah işlediği zaman küçük günahlar normalleşmeye başlar.