Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

meraklıokur

Kimse ümit sözcüğünü ağzına almamıştı. Konu sadece yaşayan ölülerdi- veya daha da kötüsü, hiçbir zaman tam anlamıyla yaşıyor veya biliyor olamayan insanlar ve onların yarattığı duyguydu. Doğdukları andan itibaren solmuş ve kurumuş olan canların ve her gün gözlerini geçen zamana ve boşluğa dikmeye mahkum olanların yarattığı duygu...
Sayfa 243
Reklam
"Para ve malzeme verebilecek olan sürüyle insan var, ama vaktini verecek insan çok az çıkıyor."
Sayfa 242
"Benim ışığımın senin karanlığında daha iyi olduğunu kim söyleyebilir? Ölümün seni karanlığından daha iyi olduğunu kim iddia edebilir?"
Sayfa 265

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Sevgi ve şefkat eli değmeyen zeka ve eğitim beş para etmez."
Sayfa 262
"Ama ben zekanın tek başına hiçbir anlam taşımadığını öğrendim."
Sayfa 262
Reklam
"Dünya onları istemiyor ve onlar da bunu çok çabuk anlıyorlar."
Sayfa 236
"Zaman önümdeki en büyük engeldi."
Sayfa 229
"Kendimle bana ait olan geçmişimle ve bana ait olan geleceğimle ilgili olarak endişe duymaktan vazgeçmeliyim."
Sayfa 211
"Hayat dediğin şey nedir ki? Labirentlerden oluşan bir kutu..."
Sayfa 190
"Gerçeği bilmek istiyordum ama öğreneceğim şeylerden de korkuyordum."
Sayfa 95
Reklam
"Neden herkes yalan söylüyordu? Tanıdığım hiç kimse göründüğü gibi değildi."
"Öğrenmek tuhaf bir olay: Ne kadar derinlere gidersem var olduğunu bile bilmediğim şeylerle karşılaşıyorum."
Sayfa 163
"Geçmişin gölgeleri beni bacaklarımdan yakalamış, aşağıya doğru çekiyor."
Sayfa 141
152 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.