Merve Özbay
@themrve
6 okur puanı
Ocak 2023 tarihinde katıldı
Dağınık bir odayı, bir çekmeceyi yahut bir çantayı düzenler gibi hayatımızı derleyip toparlayabilseydik ne güzel olurdu.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Kim bilir, belki de umutların tümden kesildiği hayata cehennem diyoruz.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Geçmiş denen şeyin insanın hafızasında sürekli değiştiğini öğrendim
Sayfa 10Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Dünyadaki hiçbir mesafe kaderin birbirine yakınlaştırdığı insanlara engel olamaz.
Sayfa 10Kitabı okuyor
“Ben ki hayatta en çok kendine yalan söylemişlerdenim.”
Sayfa 109Kitabı okuyor
“Hafıza şeytanın ta kendisidir. Hatırlayarak ölüyü diriltebileceği gibi, unutarak diriyi öldürebilir insan.”
Sayfa 109Kitabı okuyor
“Ah, ne kekeme şeydir, annelerin hiddeti!”
Sayfa 102Kitabı okuyor
“…Dünyayı rüzgarın yönünden, bulutların şeklinden ve ekinlerin renginden anlamaya talimli yaşlıların gördüğü en sıcak kışmış.”
Sayfa 91Kitabı okuyor
“…Dinlemekte liyakatli usta ama konuşmakta çolpa çırak bile olamamış bu yaşlı kadın, anneannemdi benim.”
Sayfa 91Kitabı okuyor
Çünkü insan gençken hayata, ihtiyarlıkta ise ölüme kafa yoruyor en çok.
Sayfa 76Kitabı okuyor
Zaman geçti deniyor ya hep. Kimse söylemiyor, geçiyor da nereye gidiyor? Bu meret kaybolmuyor ki. Bir katil gibi dokunduğu her yerde izler bırakıyor.
Sayfa 76Kitabı okuyor
İki kör bıçak gibi birbirimize bilenmiş ama kesmeyi de becerememişiz.
Sayfa 75Kitabı okuyor
Fakat böyle zamanlarda vazgeçmek niyeyse yenilgi gibi geliyor. İnsan, gelecek günlerini kurtarmak dururken, geçenlerin beyhude olmadığını kendine ispata soyunuyor.
Sayfa 74Kitabı okuyor