Unutmayalım ki,
Küçük heyecanlar hayatlarımızın büyük kaptanlarıdır ve hiç farkına varmadan dinleriz onları.
Sayfa 129 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Bana güvenmeyenlerle karşılaştığımda, tek başıma kaldığımda, elimi kolumu bağlayan bir tür boşlukta hissediyorum kendimi.
Koşulları olduğu gibi almak , hiç değiştirmeden kabullenmek yarım yamalak değiştirmekten daha iyidir .
Sayfa 81 - Remzi KitabeviKitabı okudu
İnsan yalnız oldu mu bir bakıma yoksundur.
Sayfa 75 - Remzi KitabeviKitabı okudu
"Yorgunsak eğer, bu daha önceden çok uzun bir yolu yürüdüğümüzden değil midir? Ve insanın yeryüzünde verilecek bir savaşı olduğu doğruysa, o bezginlik duygusu ve başın yanıp tutuşması, uzun süredir mücadele ettiğimizin bir göstergesi değil midir?"
Baharda çilek yemek, evet, olur böyle şeyler yaşamda, ama yılın cok kısa bir bölümünde yalnızca ve şu sıra çok uzakta.
Sevgiye gereksinme duymak, sevgisiz yaşayamamak günah mı? Bence sevgisiz yaşamaktır asıl günahkar ve ahlaksız bir durumu sürdürmek.
Kısacası iyileşmeye çalışıyorum artık -kendini öldürmeye kalkmış ama suyun çok soğuk olduğunu ayrımsayınca var gücüyle yeniden kıyıya dönmeye çalışan bir adam gibiyim.
O zaman yalnızca sanatların değil, başka her şeyin de düş olduğunu, insanın kişiliğinin hiçli ğini anlayacağım.
“Sanat sevgisi gerçek sevgiyi ortadan kaldırır”
Gelecek her zaman insanın beklediğinden değişiktir, onun için hiçbir zaman emin olamazsın hiçbir şeyden.
Ama bir dünyada, bir toplumda yaşıyoruz ve insanlar ister istemez karşıt bölüklerde öbekleniyorlar. Bulutlar hangi şimşeğe, hangi yağmura yol açacaklarını seçebilirler mi? Artı elektrik mi taşıyorlar, eksi mi, haberleri var mı? Öte yandan, insanların birer bulut olmadıkları da bir gerçek. Kişi, birey olsa da, tüm insanlığın bir parçası... insanlık ise çeşitli partilere bölünmüş... Bir adamın şu ya da bu partiye ait olması ne dereceye değin kendi özgür iradesine, ne dereceye değin koşulların çizdiği yazgıya bağlı?
Çalışmakla kusursuzluğa varılabilir: İnsan resim yapa-yapa ressam olur. Biri ressam olmak istiyorsa, bu işten büyük zevk alıyorsa, senin duyumsadıklarını duyumsuyorsa, istediğini yapabilir. Ancak, dertler, sıkıntılar, düş kırıklıkları da eksik olmayacak, melankolinin, çaresizliğin ağır bastığı dönemler, vs.
İki insan birbirine inanmalı, işin yapılabileceğini, yapılması gerektiğini his setmeli... Böylece ikisi de son derece güçlü olabilir. Her ikisi de birbirini yüreklendirmeli, desteklemeli. İşte, sanıyorum ki sen ile ben birbirimizi iyi anlayabilirdik.
Bana güvenmeyenlerle karşılaştığımda, tek başıma kaldığımda, elimi kolumu bağlayan bir tür boşlukta hissediyorum kendimi. Bu halimi tam da anlayabilecek kişisin sen -e n ufak bir iltifat, övgü istemiyorum, birileri gelip beğenmedikleri işlerime bakıp ‘beğendim’ desinler istemiyorum; hayır, istediğim, kötü bir iş karşısında bo zum olmayacak, gerçek, akıllı bir içtenlik... İstediğim, yaptığım bir iş altı kez kötü çıkarsa ve ben cesaretimi yitirmeye başladığımda, ‘şimdi yeniden, yedinci kez denemelisin’ diyebilecek biri... Gereksindiğim ve onsuz yapamayacağım yüreklendirme nedir, anlıyorsun ya... Sanıyorum sen bunu çok iyi anlarsın ve bana sonsuz yardımın dokunur.