duvarlarca suratın ardında saklanan,
gözyaşlarını göğüslenen gözlerinin içine,
ah, ağlamaktan utanmayışlarına,
ve uzaklığına, ama yakınlığına
ve kaçırdığın gözlerinle,
seçicisiz kalbine,
görmezden mi geliyorsun?
tüm saflığına ve dil sürçmelerine,
düştüm ufaktan
savunmasızlığımdan yakalandım,
bu uzun, koca çocuğa.
saflığını basmak istiyorum göğsüm güçlü,
kurtarması gereken kişi ben değilim seni,
kimseyi.
adımların dibimde dolandıkça,
esmer teninden fazlasısın
sabaha kadar dinleyesim var
ah, benden ala saf mı, dur!
bundan sonra benim suratım duvarlar
herkesi geçip de sırlarını paylaşma benimle
ve köşelerde fısıldaşıp da sonra,
terk etme beni sessizliğe
aklımı senden çok seviyorum