Titreşim

Vücudundaki bütün hücreler canlı, bu yüzden her bir hücre zaten daimi bir şekilde Hay ismi ile titreşim halinde. Kâinattaki her şey Hay ismiyle hayatiyet sahibidir.

Özlemin, sevincin,sevecenliğin
-acının ve kederinde-
içten oluşundaki
insanca titreşim...
başka ne zenginliğimiz var ki...

"Okurken aradığımız yeni düşünceler değil, kendi düşüncelerimizin basılı sayfalarda doğrulandığını görmektir. Bize çarpıcı gelen sözler, kendimize mal ettiğimiz -içinde yaşadığımız- bir evrende yankılar yapan sözlerdir. Bu titreşim, içimizde yeni başlangıç noktaları bulmamıza yardım eder."

-Pavese.

“Canını yakıyor muyum?”
“Tanrım, hayır.”
Vivian başını yana eğip, ay ışığında Luke’un ifadesini izledi. Orasına dokunmak acı vermiyordu. Tam tersine. Dikkatli bir şekilde gözlemini test etti ve sıktı. Vücudu, avucunun içinde titriyordu.
“Vivian.” Sesinde bir uyarı vardı. merakına İlk başta duyduğu utancı yendi. “Oraya dokunduğumda ne hissediyorsun... oraya...?” Kaşlarını kaldırdı.
“Bazı kadınlar oraya erkekliğin der.”
Erkeklik? Başka kadınların Luke ile samimi olması düşüncesinden duyduğu rahatsızlıktan ve biraz da sinirinden kıkırdadı. “Başkalarının dediğini demeyeceğim. Bana farklı bir şey söyle.”
Alnını alnına yaklaştırdı ve yutkundu. Nefesini yanaklarında hissetti. “Aletin diyebilirsin.”
Sesli söylemeye cesaret edene kadar içinden tekrar etti. Büyüklüğünü ölçmek için parmakları etrafını daha da sıkı sardı. Luke usulca inledi.
“Vivian.” Bu sefer uyarı gibi değil huşu ile çıktı sesi. “Aletini tuttuğum zaman ne hissediyorsun?”
Elini ıslak saçında gezdirdi. Sorusunu unutana kadar öpüştüler. Neredeyse. Elini nazikçe saçlarına dolayarak boynunu açtı ve hassas tenini öpmeye başladı. Dili köprücük kemiğinin üzerinde gezindi sonra yavaşça boynunu yaladı ve kulak memesini yakaladı. Vivian’ın vücudu önce ürperdi sonra alevler içinde kaldı.
Ne... hissediyorsun?” diye sordu tekrar. Cevap verirse anlayabilir miydi, emin değildi.
“Beni delirtiyor.” Öpücükleri çenesinden elmacık kemiklerine çıkıyordu. Nemli dudakları göz kapağına dokundu. “Dokunuşun, içimde centilmence olmayan istekler uyandırıyor. Bunun nasıl bir şey olduğunu öğrenmek istemiyorsan, beni bırakmalısın.”
Lana’nm eşinin de centilmence davranmadığına emindi ve arkadaşı bundan hiç şikâyetçi değildi. Belki de Vivian öğrenmek istiyordu. Onu bir kere daha sıktı.
“Vivian Worth, eğer böyle devam edeceksen, sen durana kadar harika zaman geçireceğim.”
Parmakları ileri geri gidiyordu. Luke iç geçirerek gözlerini kapattı. “Durmak istediğimi sanmıyorum,” dedi Vivian mırıldayarak, “ve sen de istemiyorsun.”
“Hayır, istemiyorum.”
Göğsünü avuçladı ve başparmağıyla ucunda daireler çizdi, hafifçe sıktı. Hoş bir titreşim vücuduna yayıldı ve bacaklarının arasında bitti.
Nefesini tuttu.
“İşte, tam da böyle hissettiriyor.”
“Muhteşem. Asla durmamı istemeyeceksin.”

Her bir hücre ve her bir organ belli bir titreşimle çalışır (Allah'ı zikreder). Ancak, atıkların birikmesiyle ağırlaşan hücrelerin titreşim frekansları bozulur (Allah'ı zikirden ayrılır).