“ sonunda hiçlik noktasına ya da her şeylik noktasına varmış olabilirdi. O zaman artık gösterişli bir biçimde “ölü” ya da en azından geri edinilemez bir hal almıştı.”
Korku, tıpkı sevgi gibi, derinliğe, doğanın gölgelikli kuytularına doğru bir çağrıdır. Korku, kızgınlıktan çok daha ince bir duygudur. Kızmak, zihnin yarattığı bir acıdır.