Güzel ve Dokunaklı
Gözbebeklerinde bir ağrıyla gelirdi. Ben, kirpiklerimde binlerce yol, parmaklarımı kalbime batıra batıra beklerdim. Sokakların telaşıyla odaların suskunluğu arasına sıkışmış kekeme hayaldi. Gülüşü, bir yaprak ummanında gün ışığı gibi hüzünlü bir sevinç verirdi. Akşamüstüne benzeyen sesle konuşurdu. Kendisine ait olmayan bir zamandan yaşamaktan
"Hiç bir şey için 'benimdir' deme.
Sadece de ki 'yanımdadır.' Çünkü ne altın, ne toprak, ne sevgili, ne hayat, ne ölüm, ne huzur, ne de keder daima seninle kalmaz..." 🌹
Mevlana Celaleddin-i Rumi
Ayrılık Sevdaya Dahil
Açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
En görkemli saatinde yıldız alacasının
Gizli bir yılan gibi yuvalanmış
İçimde keder
Uzak bir telefonda ağlayan
Yağmurlu genç kadın…
"Sen"
Beni yoluma sadık kılan büyük çekimim,
İlhamım ve son durağım,
Kırılan yerlerimin çıt! sesi,
Filizlenen arsız yeşilim,
Göğsümdeki mabed,
Kestiğim saçlarımda keder,
İçtiğim sudan yorulan nefesim...
Yolum sensin, sonum sen.
Ayrılık Sevdaya Dahil
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın
Nerden Gelip, Nereye Gidiyoruz - Nazım Hikmet
"Doğrultup belimizi kalktığımızdan beri iki ayak üstüne,
kolumuzu uzunlaştırdığımızdan beri bir lobut boyu
ve taşı yonttuğumuzdan beri
yıkan da, yaratan da biziz,
yıkan da yaratan da biziz bu güzelim, bu yaşanası dünyada.
Arkamızda kalan yollarda ayak izlerimiz kanlı,
arkamızda kalan yollarda ulu uyumları aklımızın, ellerimizin,
Ayrılık Sevdaya Dahil
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın
Hiçbir şey için 'benimdir' deme, sadece de ki, “yanımdadır.”
Çünkü ne altın, ne toprak, ne eş, ne hayat, ne ölüm, ne huzur ve ne de keder daima seninle kalmaz." diyor
Ayrılık Sevdaya Dahil
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın
Acı doluyum ismen değil bedenen yorgunum.
Bir kervanın izindenim hasretle. Yolu gam keder, usanmışlıklar dolusu yüküm. En ağırıydı sabır, Ve en yaşlısıydı umut. Nereye varır ki yol.
Nerde durur ki vakit. Ağırı sabır, yaşlısı umut olan heybem ile sonsuzluğa Susamış ruhum.
Hangi fani yeşertebilir? Toprak almadan.!
Hangi fani görebilir? Sanki herkes cani şu fani olan bedene. Bundan dır misalerim alemê gerçeklerim alemin sahibine, Belkide,kim bilir.
Kimi zanneder beni, kimi hiç eder.! En çok da
Ben beni seyreder, ve ne eder ne biçer öylece
Heybesi ile kervanın izinden yanlız gider.
Aلİ