Yalnızlığım, bozmaya bir türlü cesaret edemediğim sessizliğim giderek daha ağır gelmeye başlamıştı. Bir yıldır her şeyi anlıyor, durmadan düşünüyor, hayal kuruyor, içimde birdenbire doğuveren esrarlı, bilinmez tutkularım yüzünden acı çekiyordum.
Dostoyevski