Tuğba Ayhan
@tugbaayhan
İnsan doğasının kitaptan farkı yok.
229 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
“… İnsan her acıya bir sorumlu bularak rahatlama yolunu seçmez mi zaten?”
“ Demek ki bazı acıları ölüm bile unutturamıyor, bazı davranışlar ölümden sonra bile bağışlanmıyor.”
Sayfa 60Kitabı okudu
Harese nedir, bilir misin oğlum? Arapça eski bir kelimedir. Bildiğin hırs, haris, ihtiras, muhteris sözleri buradan türemiştir. Harese şudur evladım. Develere çöl gemileri derler bilirsin, bu mübarek hayvan üç hafta yemeden içmeden, aç susuz çölde yürür de yürür; o kadar dayanıklıdır yani. Ama bunların çölde çok sevdikleri bir diken vardır. Gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar. Keskin diken devenin ağzında yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar. Tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. Böylece yedikçe kanar, kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve. Bunun adı haresedir. Demin de söyledim, hırs, ihtiras, haris gibi kelimeler buradan gelir. Bütün Ortadoğu'nun âdeti budur oğlum, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. Kendi kanının tadından sarhoş olur.
Sayfa 45Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“… acaba insanlar en çok neden korkarlar? Atacakları yeni bir adımdan, kendi söyleyecekleri yeni bir sözden herhalde…”
“İnsanlar unuttuklarını sandıkları halde aslında hiçbir şeyi unutmazlar. Yaşamları boyunca tüm yaşadıklarını hatırlatacak bir an hep gelir ve sizi ya üzer ya da mutlu bir gülümsemeyle yüzünüze siner.”
Bugün adeta sonbaharın bütün yaprakları tren istasyonundaydı. Önce ayağına gelen bir yaprağı ittirdi, sonra diğerini, bir yandan da direnmesine rağmen akan gözyaşlarına engel olamamıştı. Sararmış bütün yapraklar, ona geçmişi ve kayıplarını hatırlatıyordu. Hepsi tıpkı bu yapraklar gibi dallarından kopup bir yerlere sürüklenmişti. Her bir yaprakta, annesi, kocası ve daha bir çok insanı gördü. O ağacın dalında, düşmemek için direnen son bir yaprak vardı, “Belki o da benimdir” diye düşündü.
“İnsan yalnızlığını neyle paylaşıyorsa en kıymetlisi o oluyor”
"İnsanların ahlaksız diye nitelediği kitaplar insanları kendi ahlaksızlıkları ile yüzleştiren kitaplardır.”
"Hayat benim için öyle büyük bir hayal kırıklığı ki."
"Bunu gece günlüğüme yazacağım."
"Neyi?"
"Ateşten yananın ateşe doymadığını."
"İnsan sevdiği birisini nasıl rencide eder ki?"
"Gizli tutarsan en sıradan şey bile tatlı, zevkli olabiliyor.."
"Günümüzde insanlar her şeyin fiyatını biliyorlar da kıymetini bilmiyorlar."
"İnsanoğlu kendini fazla ciddiye alıyor. İnsanlık tarihinde işlenen ilk günah budur."