Babamdan dondurma istemeye karar verdim. Ondan bir şey istemek için en uygun zamanın, kaçıkça fikirlerini anlatmaya başladığı anlar olduğunu biliyordum. Sanırım bana hep böyle konulardan bahsettiğim için, vicdanını pek rahat değildi. Vicdanı rahat olmayan kişiler de bilindiği gibi, daha bir eli açık olurlar. Tam ağzımı açacakken: “Aslında bizler, canlı birer lego figürüyüz”, dedi.
Artık dondurmam garantiydi: babam felsefe yapmaya başlamıştı bir kez.