Birinin gözü kör olacaksa bu aşkın olmalıydı senin değil...
Söylediklerine inanman yalan oldukları gerçeğini değiştirmez...
Yanlış kişiler mahvederler (syf 55)
Komik değil mi ?
Suçu vardiyalı olarak bir sende , bir kendimde bazense bütün insanlıkta buluyorum...
Kabullenmedim, üzüntümü dinlendiriyorum...
Seni unutmaya hazır değilim
"Geçecek" diyorlar.
Biraz daha kal...
Piyango bileti gibisin çıkmıyorsun...
Oysa senin, benim birçok şeyim olmanı isterdim; hatıram hariç.
Kitap ölümsüzlük, müzik dayanak. Uzun süredir çay demlenmemiş ev, bir yuva olmaktan uzak.
Sana kırıktım güya.
Değilmişim!
Kırılana kadar bükülmek var ya.
Bükülü kalmak, asılı, havada.
Merak etme;
kalpler kan pompalamaya devam ediyordur ama artık çarptıkları koca bir yalandır.
İnsan hüznün her rengini, karanlık bir gökkuşağı misali tadarken en ufak ihtimallerden medet umuyor.
Dışardan bakıldığında oldukça sıradan bir vedalaşma gibi görünen tüm vedalaşmalara o güne kadar büyük bir haksızlık ettiğime üzüldüm.
Bir hayal kuruluşun -daha- kırılışındayım.
Sen bu şehre gelmeden de ben buralardaydım
Ve benden imkansızı sen istediğinde onu kolay yapardım