Her sabah kapıyı açarak onu kimseye göstermeden yukarı çıkarma düzenine de
alıştım. Bu düzenlerden biri bile herhangi bir nedenle bozulursa, o gün için kafasında kurduğu bütünlüğün zedelendiğini hisseder ve uzun süre kendine gelemezdi. Odaya biri girse belli etmeden huysuzlanır ve tekrar yalnız kalıncaya kadar ‘yaşamazdı’.
Sayfa 382 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
‘Beni ya şımartın, ya da kapı dışarı edin!’ diye bağırırdı. ‘Yarı içtenliğe dayanmam zor benim.
Sayfa 384 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
İnsan akıllı bir görünüşle, en saçma sözleri bırakabilir çevresindeki insanların yarattığı boşluğa.
Sayfa 403 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bizler, kötü gerçeklerle karşılaşmadan yaşamalıydık.
Sayfa 418 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Bir insan hayalleriyle nereye kadar yaşayabilir? Bu gücü her zaman kendinde bulabilir mi?
Sayfa 419 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Hayatımın, başı ve sonu belliydi; hiç olmazsa ortasını kaçırmamalıydım.
Sayfa 447 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Oysa ben her an sana bakmak, bir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum.
Sayfa 453 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Yalnız kendimi sevdiğim halde, bunu başkalarına sevgi şeklinde belirtmek suretiyle kendimi aldatmak ve aynı zamanda bir bakıma onların daha gerçek sayılması gereken aşklarını, bu aldatıcı aşkımın yanında önemsiz görmekle, bir kere daha kişiliğime duyduğum aşkı ve vazgeçemediğim benliğimi ortaya koymakla kendinisevengillerin birtürlügerçeklerigöremediğiiçinbaşkalarınınsevgisinemuhtaçgiller - familyasına mı giriyormuşum?
Sayfa 455 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi, boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı, özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna..."