Bir insana değer vermek, özen göstermek, onun kıymetini bilmek de bir kültürdür. Bunun bir eğitimi yoktur, kitaplarda da yazmaz zaten. Bunun yolu insan olmaktan geçer.
Kokusunu özlediğin insan birlikte uyuyamayacağınız kadar uzağındaysa tüm dünyanın yükü sırtındaymış gibi ağırlık çöker kalbine ve ona olan özleminin altında ezilip kalırsın.
Yani anlayacağın ya unuttum ya da alıştım bilemiyorum. Canımı yakmayı beceremiyorsun eskisi gibi.. ve gelme artık. Seveceğin varsa da yeniden sevme. Artık ben vazgeçtim beklemekten.
Kurduğum en güzel hayal olarak kaldı hep, ama asla vazgeçmedim engellere rağmen sevmekten. Çünkü onu sevmek yaşadığım hayatı daha anlamlı kılıyordu. Çünkü onu sevmek, diğer tüm insanların varlığını unutabilmekti. Çünkü o aşktan öteydi..
Bob Marley'in dediği gibi:
" Sen kim oluyorsun da benim yaşadığım hayatı yargılıyorsun? Ben mükemmel değilim ve olmak zorunda da değilim! Parmağınla beni işaret etmeden önce ellerinin temiz olduğundan emin ol!"