Öyle bir hayat yaşadım ki, cenneti de gördüm cehennemi de.. Öyle bir aşk yaşadım ki, tutkuyu da gördüm pes etmeyi de... Bazıları seyrederken hayatı en önden, kendime bir sahne buldum oynadım. Öyle bir rol vermişler ki bana, okudum okudum anlamadım. Kendi kendime konuştum bazen evimde. Hem kızdım hem güldüm halime. Sonra dedim ki "söz ver kendine" denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin. Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin. Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin. Öyle bir hayat yaşadım ki, son yolculukları erken tanıdım. Öyle çok değerliymiş ki zaman, hep acele etmem bundan... Anladım...
"Sen üzerime üzerime gelerek ne kadar sabrımı ve inancımı sınasan da, ben de her zaman yüzüne gülümseyerek diyeceğim ki sana 'Sonuçta sen de benim gibi fânisin be dünya!’."
İnsanlar diyorum bazen uzaktan bakmalılar hayatlarına, ilişkilerine, yaşadıkları şehirlerine... Çünkü; insan burun buruna yaşadığı hiçbir şeyi net olarak göremiyor. Gerçekler uzaktan daha net görünüyor.