Kimine uzağımdır ben,
kimine çok yakın..
Kimine içim ısınmaz,
kimi içime sığmaz..
Kimi mecburiyetimdir,
kimi servetim..
Kimi gülen yüzüm,
kimi ömrüme zulüm..
Kimileri canım, sol yanım,
kimileri sabrım, sanki imtihanım..
Bir insana değer vermek özen göstermek ona kıymetli olduğunu hissettirmek de bir kültürdür. Bunun eğitimi yoktur. Kitaplarda yazmaz. Yolu insan olmaktan geçer.
- Uğur Gökbulut
Okurken gözyaşlarına boğuldum
gerçekten çok etkileyici bir kitap.
Hemen hemen komşunuzdan, çevrenizden haberlerden duyduğunuz kulağa aşina gelen hikayeleri. Günümüzde bunlara benzer birsürü Yürek burkan hikayeler , çaresizlikler daha daha kötüleri bulunmakta,
maalesef bunlar yaşadığımız ülkenin gerçekleri...
Uğur Gökbukut, 5 kadın hayatını kısaca özetlemiş...
Çok basit, sade bir anlatımı var.
Üçüncü hikâye olan Reyhan’ın hikâyesi çok etkiledi beni. Hayatın pamuk ipliğine bağlı olduğunu, sevginin ve ailenin önemini ve bir gün affetmek için çok geç kalınabileceğini bir kere daha gösterdi bana.
5 ayrı hikaye. Her birinde ayrı bir imtihan, ayrı bir dünya.. Kiminde bir pes ediş, kiminde ayakta kalma çabası...
Yazarımızın emeğine ve kalemine sağlık.
Ne ağladım be!!!
Ey, benim iyimser hâllerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize elveda…
Uğur Gökbulut
"Ey, benim iyimser hâllerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize elveda…
Artık ben kimsenin,
Hiç kimsesi olmayacağım!"
Yazarın bu şiirini internette Nazım Hikmet adıyla okumuştum ve hoşuma gidince facebook'ta paylaşmıştım. Sonra bir mesaj aldım bu şiir Nazım Hikmet'in değil, benim diye.. :) Yazarla ve kitabıyla bu şekilde tanıştım. Duygularını bence çok güzel bir şekilde ifade etmiş, yazılarını ve şiirlerini beğenerek okudum.