Kurgusu güzel masal... Diğer taraftan masal anlatıyor artık...
Daha önce anlattığı masallara benzer şekilde iç içe geçen farklı masallar Cem Yılmazın şovlarindaki gibi zaman sonra hangi ülke nin prensi hangi sevdaya koştuydu ? Dedirtiyor...
Fakat kitabın sonuna gelmekle birlikte kafamda bir çok şey yazarla ilgili oturdu...
Son bölümde " özgürlük yoksa aşk da yok" diyor
..Peki kimin kimlerin özgürlüğü ? Kral çocuklarının..
Ümit i burjuva edebiyat pazarı ve dünyası neden bu denli yükseltti de anlamış oldum..
Çok üzgünüm...
Kitabı okuyanlar için bir kaç soru ?
Neden bu beş ülkede tüm akil adamlar subaşları kralın adamları bir prensin rüyası peşinde giderler ?
Yok mu bu ezilen çalışan insanların aşkı?
Biz de yaptık sarayları ülkemizde.. Birisi sormaz mı ya belki biz de bir kralın aşkı için yaptık bu sarayı...
Hikaye nin sonundaki bölüm arka plandaki sovyetlerin sosyalizm mücadelesini bir heba süreci olarak görüyor...
Özetle diyor ki o mücadele de bir aşktı ama kendi kapılarımızı kapattık.. Hadi ya..
Mülkü olmayanların emekçilerin aşkı yok bu kitapta...
Devrime ve yepyeni dünyaya olan inancımız ve insanlığın aşkı da bitmez .. Kapıları da kapanmaz..
Bu aşk da hiç bitmez sayın ümit...Zenginleştikçe kulağımıza aynı şarkıyı üfümeye devam .."Bırakalım bu anlamsız düşleri"...öyle mi ?
Hadi ya....
Çok üzgünüm çok...
