Gök yeleli Bozkurtlar kutlu Ülkü erleri!
Atsız Yabgu önünde dizleyin yağız yeri!
İnsanları birbirine bağlayan ülkü tümden yitti, kayıplara karıştı. Herkes, yarın sabah çekip gidecekleri bir handaymış gibi yaşıyor. Herkes kendini düşünüyor, kendisi kapabileceği kadar kapsın, geride kalanlar isterse açlıktan, soğuktan ölsün, vız geliyor.
Bu devir, sıradan insanın en parlak zamanı; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir ülkü edinen çok az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor: “Yahu bu ağaç büyüyünceye kadar yaşayacak mısın sen..?” Öte yanda iyilik isteyenler, insanlığın bin yıl sonraki geleceğini kendilerine dert ediniyorlar.
Uygar insanların oluşturacağı evrensel bir toplumu ülkü edindiği için antiemperyalistti. Herşeyden önce o bir kurucuydu, çağımızın en büyük ulus yaratıcısıydı.
Zaten her yanda hüzün görülür
İçime çektiğim hava değil, gökyüzüdür.
ülkü tamer
İçime Çektiğim Hava Değil Gökyüzüdür
Ülkü Tamer
“Her Müslüman ülkü adamı, Yusuf Sûresinin ruhuna ermeğe çalışmalıdır.”
Sayfa 25 - Diriliş yayınlarıKitabı okuyor
Kimsenin görüp bilmediği vasiyetnamemde bazı şahısları sevmediğim için beni hiçbir kanun, hiçbir mahkeme mahkûm edemez. Ben herkesin sevdiği insanları sevmeye mecbur değilim. Hele psikanalizin ortaya koyduğu hakikatlerden sonra; tahteş şuurlarındaki zulmetlerle, gönüllerinde yaşayan ifritlerle hiçbir insanı sevilmeyi lâyık bulmuyorum. Bütün didinmelerden sonra büyük kâinat manzumesinde meçhul bir zerre olacağımızı düşünüyor ve bu kadar boş bir neticeye varmadan önceki şu kısa misafirlikte insanların vicdanına karışmak hamakatını gösterenlere acıyorum. Hiçbir hakikî bahtiyarlığın bulunmadığına kani olduğum dünyada tek vazife ve teselli bildiğim ülkü, şahıslardan sıyrılmış yüksek bir duygu ve düşüncedir. O, çirkin yüzlü ölümü bile güzelleştirip bir sevgili gibi bağrımıza bastırır. Hayatın zehir zemberek kasırgalarını ruhumuzda nisan rüzgarı gibi estirir. Acıların önünde bizi granit heykeller gibi susturur. Ben bu yolun üzerindeyim. Onun içindir ki oğluma zengin olmasını, bahtiyarlık için çalışmasını değil, Turan’ı kurtarmak için yapılacak kutlu savaşta şehit olmasını vasiyet ediyorum. Savcı beğenmese de, bütün dünya hoşlanmasa da ben böyleyim işte…
Hüseyin Nihal Atsız
Nermin Yıldırım’ın öykü kitabını yeni bitirmişken şu kareyi de paylaşmak istiyorum. Kendisinin Bavula Sığmayan kitabındaki aynı adlı novellasından uyarlanan; Melisa Sözen, Ülkü Duru ve Müfit Kayacan'ın oynadığı Aile Yalanları’nı muhakkak izlemenizi tavsiye ederim.🙂↔️
Bavula Sığmayan
Nermin Yıldırım
İnsan krepon kağıdından kanatlar takınca kelebek olduğuna inanır. Koyun postunda koyun, kurt postunda kurt... Ülkü de giydirilebilir üstünüze ve Etlik tepeleri dağ görünür gözünüze.
Ölmeye Yatmak
Tanrım, ölüm bu kere de evimin önünü
O kirli süpürgesiyle süpürmesin.
Sayfa 135Kitabı okuyor
Uzun süredir yolcuların inmediği
Bir hanı andırıyor gözlerin.
Sayfa 123Kitabı okuyor
İçime çektiğim hava değil, gökyüzüdür.
Sayfa 122Kitabı okuyor
Adını duymamıştır bir çok şairin,
Ama duysaydı severdi,
Adlarından bile sevilen bir çok şairin
Şiirlerini okusaydı severdi.
Sayfa 118Kitabı okuyor
Anayasa'mızda Turancılıktan bahis yoktur. Fakat Anayasa'mızda ahlaktan da bahis yoktur. Kâzım Alöç'ün mantığı ile yürürsek ahlakı müdafaa eden insanları da Anayasa'nın ana vasıflarını bozmakla itham ederek cezalandırmak icap eder. Turancılığın yüksek bir ülkü uğrunda can verilecek milli bir fazilet olduğunu ben tespit ettim. Suç olup olmadığını da mahkemeniz takdir edecektir
