"Böyle bir adamın, nasıl senin gibi kızı olabiliyor anlamıyorum bazen.” Ben de der gibi sakince nefes verirken,"Milan?” diye seslendim çocukmuş gibi."Hım?” derken mavileri bana dönmüştü."Babaların günahlarını hep çocukları mı öder?
Mavileri gözlerimdeyken bir süre cevap vermedi . Ne düşündü bilmiyorum ama,"Umarım ödemez,” dediğinde ifadem değişmemişti.