İnsanoğlu kuş misali tam kanatlandım uçuyorum der ne olduğunu anlamadan umulmadık bir durum gelişir ve tepetaklak olur hayatı. Daha uçmayı öğrenemeden kanatları kırıldıverir.
Tek amaçları kimseye bulaşmadan kendi hallerinde mutlu olmakken yaşanılması gereken birçok şey meydana gelecekti ve dediğim gibi, hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacaktı...
İyi niyet hatta saflık, adı her ne olursa olsun, insan sevgiye muhtaç kalınca gözüne perde iniyor. inanmak istediğine inanıyor. İhtimalleri ve gözüne ilişen hataları görmezden geliyor. Detaylara yer verilmezmiş İnsan sevgiye muhtaçtır...
İnsan kendisine yeteri kadar ilgi ve sevgi vermediği zaman, karşı taraf tutunur...
Anladım ki ben kendime değer vermediğim sürece, kimse değer vermezmiş; ben kendimi sevmediğim sürece, kimse sevmezmiş...
