Sabitlenmiş gönderi
"Korkumun büyüklüğü kadar derin uyusaydım şu an yaşamıyor olurdum."
Okur Takip Önerileri
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
Cordelia’cığım!
Sana açacak bir sırrım var, sırdaşım benim. Kime açsaydım bu sırrı, Ekho’ya mı? Bu sırrı ele verirdi o. Yıldızlara mı? Onlar soğukturlar. İnsanlara mı? Anlamazlar. Bu sırrı yalnızca sana açabilirim, çünkü sen onu nasıl koruyacağını bilirsin. Bir kız var ki düşlerimden bile güzel, güneşin ışığından bile saf, okyanustan bile daha
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
Albertine'in ölümünün, acımı dindirebilmesi için, kazanın onu sadece Touraine'de değil, benim içimde de öldürmesi gerekirdi. Oysa Albertine, içimde hiç bu kadar canlı olmamıştı. Bir insan, içimize nüfuz edebilmek için, zamanın şekline bürünmek, çerçevesine kendini uyarlamak zorundadır; bizim gözümüze peş peşe dakikalar halinde göründüğünden, her defasında sadece bir yönünü gösterebilir, bir tek fotoğrafını sunabilir. Sadece anlık görüntülerden oluşan bir dizi halinde var olmak, bir insan için müthiş bir zaaftır şüphesiz; ama aynı zamanda müthiş bir güçtür de; bu kişi hafızanın ürünüdür ve belirli bir anın hatırası, daha sonra olup biten her şeyden haberdar değildir; hafızanın kaydettiği an ve onunla birlikte, o hatırada şekillenen kişi, varlığını sürdürür, yaşamaya devam eder. Üstelik bu parçalanma, ölüyü yaşatmakla kalmayıp çoğaltır da. Benim teselli bulabilmem için, bir değil, sayısız Albertine'i unutmam gerekirdi. Aralarından birini kaybetmiş olmanın üzüntüsüne tahammül edebilir hale geldiğimde, bir başkasıyla, onlarcasıyla, aynı üzüntüyü baştan yaşamak durumundaydım.
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
Sen, benzeri olmayan çiçek, yeniden bulunmuş lale, simgesel yıldız çiçeği, yaşamak ve açmak için, o öylesine güzel, o öylesine dingin, o öylesine hülyalı ülkeye gitmek gerekmez mi? Gizemciler gibi, kendinle iletişim kurmak için kendi benzerine çekilmez miydin, kendi benzerinde yansımaz mıydın?
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
iyice bilin ki, bir değil bin kez ölmem gerekse de, doğru bildiğimi yapmaktan vazgeçmeyeceğim.
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
huzurlu odamda, kederler içinde yazıyorum; şimdiye kadar olduğum ve bundan sonra da olacağım gibi: yapayalnızım.
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
ben iyi yürekli ama akılsız bir budalayım, sense aklı başında, kalpsiz bir budalasın. ikimiz de mutsuzuz ve ikimiz de acı çekiyoruz.
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
Parmağının bir vuruşu davula, boşaltıyor tüm sesleri ve yeni müzik başlıyor. Attığın bir adım ayağa kalkışıdır yeni insanların ve düşmeleri yola. Başın çevriliyor: yeni sevi! Başın çevriliyor, yeni sevi! "Değiştir nasiplerimizi, acıları ele, zamandan başlayarak," diye sesleniyor bu çocuklar şarkılarla sana. "Yükselt nerede olursa olsun talihlerimizin ve dilemelerimizin tözünü," diye yalvarıyorlar. Ezelden çıkıp geldin, her yere gideceksin.
247.jpg){kind=small}
Uğur Ö. tekrar paylaştı.
bir şeyi kaybetmek için önce o'na sahip olmam gerekiyordu, yani kaybetmiş sayılmazdım.
