Sabitlenmiş gönderi
Hep seni düşünüyor, hep seni arıyorum.
Keşke her şey Nazım Hikmet'in söylediği gibi olsaydı:
"Geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı."
Yavaş yavaş duygularımın öldüğünü hissediyorum. Neden bu çok mu vazgeçtim her şeyden, yoksa fazlasını kattığım için mi yoruldum kendimden..
Okur Takip Önerileri
Hiç vazgeçtiğiniz bir an oldu mu?
nefesinizin kesildiği
duyduğunuz her seste onu aradığınız bir an
insan yokluktan ibaretmiş meğerse
her seferinde birinin yokluğu diğerinden baskın çıkarmış
ben senin yokluğuna sarıldım
ben senin sesine senin tenine sığındım.
özlemlerim vardı
yaşama arzum, birikmiş ümitlerim
her şeyi bir vazgeçişle tamamladım.
kokun vardı odamda
bütün pencereleri dolduran
aldığım her nefesimi
her kelimemi varlığımın her zerresini
seninle dolduran
şimdi gittiğim her şehir
her sokak her insan bir başka..
68 syf.
·
Puan vermedi
Vazgeçmelisin bazen
çünkü çok seversen kırılırsın
bırak acın yüreğinde kalsın
bırak mutluluktan bahsetsin başkaları
sen kendinle kal hep
tatlı bir gülümsemede ara yüzünü
çıplak bir rüzgarın sesinde bil
çalan son şarkının da, bizim için çaldığını
küçük bir kulübe yap kendine
kırık bir yüreğin
kırık bir saatin atışından bil zamanın geçtiğini
bırak saçlarına düşen aklarda arama gençliğini
gökyüzüne daha fazla bak
biraz mavi
biraz özgür
ve biraz da umutla karşıla geçip giden ömrünün
sonbaharını
mutluluktan bahset geceleri
gidenleri sevgi ile yad et
bir balkon kenarından bak dünyaya
yeşiliyle sev
karakterli bir hayat yaşa
bırak acılarında seninle gelsin
hüzünlü olduğun için suçlama kimseyi
yalnızlığınla barışık ol..
Geride kalan her şey kırılıp dökülürken
hüzünlerini de al ceplerine.
Meğer seni hissedebilmek
senin kokunun her zerresini
bilmekmiş asıl mutluluk..
Boş bir sayfa gibiyim şimdilerde
her şeyin anlamsızlaştığı
her şeyin soyutlandığı bir dünyada yaşıyorum.
Sevince geçmiyor
sevmeyince de azalmıyor ki
kalp işte susturana aşk olsun...
Hadi mutluluk rollerini bir kenara bırakalım da
biraz da yalnızlık konuşsun..
İnsan saat kaç olursa olsun
yanında isterdi sevdiğini
çünkü bir tek onunlayken
özgür bırakabilirdi zamanı...
Bir karanlıktır yalnızlık insanın içindeki
her an ışığı aradığı
her an nefesini, soluğunu hissettiği
içten içe çürüyen
içten içe öldüren en kuytu hislerin birikintisi..
Şimdi çıksam dışarı
avazım çıktığı kadar bağırsam
bütün gökyüzünü senin isminle aydınlatsam
duyar mısın beni?
hiç sanmam..