Unutmak kelimesi,undan çıkmış.Unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş.Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten öyle pat diye unutumazmışsın.Böyle yavaş yavaş gidermiş. Yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burunu, kulağı, sesini yavaş yavaş...Unuttuğun zamanda, o kişi olmazmış. Hatırlamazmışsın. Sonra unuttuğunu unuturmuşsun.
Unutmak kelimesi,undan çıkmış.Unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş.Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten öyle pat diye unutumazmışsın.Böyle yavaş yavaş gidermiş. Yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burunu, kulağı, sesini yavaş yavaş...Unuttuğun zamanda, o kişi olmazmış. Hatırlamazmışsın. Sonra unuttuğunu unuturmuşsun.
Unutmak kelimesi undan çıkmış. Bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. Unutmak için unufak etmek gerekiyormuş. Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. Öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. Unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. Sonra unuttuğunu unuturmuş…
-Behzat Ç.
"Unutmak kelimesi undan çıkmış. Bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. Unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. Öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. Unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. Sonra unuttuğunu unuturmuş…”
Unutmak kelimesi undan çıkmış, unutmak için un-ufak etmek gerekirmiş. Birini bir bütün olarak unutamazmışsın.
"Unutmak kelimesi undan çıkmış. bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. sonra unuttuğunu unuturmuş. ben unutmak istiyom la. her gün ne zaman unutcam diye soruyom kendime, her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben, daha net. unutamıyom ben."
BEHZAT Ç.
Behzat Ç'den gelsin
"unutmak kelimesi undan çıkmış. bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten. öyle pat diye unutamazmışsın. öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş... unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. sonra unuttuğunu da unuturmuş."