Kışın uzun ve tasalı gecelerinde, ıstırap yatağıma uzandığım zamanlar gözlerimin önünde canlanan gönül avutucu hayalinize karşı döktüğüm gözyaşları sizin bana olan geçmişteki sevginiz gibi havanın unutuluş dünyasına uçmayaydı mutlak bu damlalardan bir umutsuzluk okyanusu meydana gelirdi.
"Olmuyorsa zorlama.Mecbur musun?Tenorun sesi kısılmışsa sahneye çıkıp rezil olmaya ne gerek var!Şandan şöhretten,hayranlık halesinden kopamamak..
Sustuğu anda unutuluş cehennemine gömülmek.Göze alınamayan bu işte.Tenor detone olmuş kısık sesiyle söylemedi sürdürdükçe opera salonunun boşaldığının farkında değil mi?