Bektaşinin Öfkesi
Bakmışlar ki, bir Bektaşi babası bir su kıyısında durmuş çamurdan insanlar yapıp yapıp yola diziyor.
"Ne o erenler? Bunlar da ne?" diye şaşkınlıkla soranlara, günlerden beri aç, perişan baba erenler:
"Karnını doyurmadıktan sonrayap yap koy," diye karşılık vermiş. " Kaç para eder?"
Sayfa 18Kitabı okudu
Milletler onurları, istiklalleri tehlikeye girdiği zaman çok güçlü oluyorlar. Ve onları hiç kimse yenemiyor.
Sayfa 39Kitabı okudu
İnsan kederleniyor, kahroluyor. Karşısındaki insan bir can düşmanı da olsa şöyle insana benzer insan, onurlu bir insan olmalı ki, sen de küçülmemelisin. Bunlarla mücadele insanı küçültüyor, yaralıyor.
Sayfa 60Kitabı okudu
Bağımsızlığını yitirmiş insan, aşağılanmış insandır. Eğer o insan, o millet bağımsızlığı için mücadele etmiyorsa bu aşağılamayı kabul ediyor demektir.
Sayfa 63Kitabı okudu
Sömürgeciler; bir milletin kültürünü yozlaştırarak o milletin kişiliğini yok etmek isterler. Kişiliği olmayan kimseler köleliğe daha uygundur.
Sayfa 65Kitabı okudu
Zilli Kurt Hikayesi
Doğu Anadolu'da kurtlar beladır. Şöyle ki; Bir kurt bir koyun sürüsüne dalar. Koyun sürüsüne dalan kurt bir tek koyunu yaralamakla, paralamakla yetinmez, bütün sürüyü parçalar. Kurt dalmış sürüden artık hayır yoktur. Ve koyundan başka geçimi olmayan halk, çöker biter, açlıkla karşı karşıya kalır. Bu durumda köylü kurttan öcünü almak ister. Ne yapar köylüler bu zamanlarda? Atlanırlar, köpeklerini, iplerini alırlar. Kurt avına çıkarlar. Kurtları diri yakalamaktır en büyük amaçları. Usulünü bilirler, kurtları diri yakalarlar. Kin bağladıkları, öç almak istedikleri kurda bir fiske bile vurmazlar. Kurdu hiç incitmezler. İncinmesin diye okşamazlar bile. Yalnız sağlam bir telle, kopmaz bir zincirle ya da kirişle kurdun boğazına bir zil takarlar ve kurdu salıverirler.
Ve böylelikle de kurttan öçlerin en büyüğünü, en zalimini almış olurlar. Boğazı zilli kurt, boğazındaki zil yüzünden hiçbir canlıya yaklaşamaz. Bir köye, bir sürüye, bir hayvana, bir canlıya yaklaşamaz. Boğazında zil, bozkırlar boyunca, dağlar boyunca koşar durur ve bir gün açlıktan ölür. Bu insan aklına gelen işkencelerin, zulümlerin en korkunçlarından biridir.
Sayfa 68Kitabı okudu
Kitap toplamak demokrasiye de, Anayasaya da, insanlığa de, insanlarda ne kadar kutsal duygu varsa hepsine de karşı işlenmiş büyük bir suçtur. Ve kitap toplatmak barbarlıktır.
Sayfa 73Kitabı okudu
İyiliğin, güzelliğin sınırı yoktur. Her doğan gün bize yeni bir güzellik, yeni iyi bir dünya getirecektir.
Sayfa 75Kitabı okudu
Sorun bütün bir yürekle savaşa girmektir.
Büyük olan, güzel olan kavgadır. Bizi yücelten bu büyük kavganın bir üyesi olmaktır. Bizi insan içinde mutlu kılan bu büyük kavganın adamı olmaktan başka bir şey olmamalıdır. Övüneceğimiz tek şey bu olmalıdır.
Sayfa 75Kitabı okudu
Her insan biraz da anlatıcı değil midir? ... Anlatma sanatı varoldukça, yazılı edebiyat sözden ayrılmadıkça, sözü, sözcüğü toptan yadsımadıkça, ondan her zaman faydalanacak, daha doğrusu onunla hiçbir zaman, hiçbir biçimde ilişkisini koparamayacaktır.
Sayfa 98Kitabı okudu
İnsanoğlu umutsuzluktan umut yaratandır.
Sayfa 184Kitabı okudu
Bana doğayı ve insan acılarını, ülkemde yaşanan inanılmaz zulmü abartıyorsun diyenleri anlamaya çalışıyorum, ama bağışlamıyorum.
Sayfa 185Kitabı okudu
Halkların türkülerini yaratanlar, yasalarını yapanlardan daha güçlüdür.
Sayfa 188Kitabı okudu
Dünyanın en güzel işi, zor işlerin üstesinden gelmektir.
Sayfa 188Kitabı okudu